🥰പ്രീതിഹാര🥰 2 [അവസാന പാദം] [കൊമ്പൻ] 584

“ഉഹും ….ഒന്നൂല്ല ….”

“പറ പ്രീതി…..You are mine.”

പ്രീതി കണ്ണുകൾ ഇറുകിയടച്ചുകൊണ്ട് തല താഴ്ത്തികൊണ്ട് കിതപ്പോടെ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

“ഞാനും നീയും കൂടെ വിയർത്തൊഴുകി കിടക്കയിൽ കുത്തി മറിയുന്നപോലെ എനിക്ക് തോന്നി! നിന്റെ അടുത്തിരിക്കുമ്പോ നിന്റെ വിയർപ്പിന്റെ മണം എനിക്ക് കിട്ടുമ്പോ എനിക്ക് അറിയില്ല…..ഞാനെത്ര മാത്രം കഴപ്പി ആണെന്ന് സ്വയം തിരിച്ചറിയുന്ന മോമെന്റ്റ് ആയിരുന്നു അത്. ഒട്ടും കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ പറ്റാത്ത അവസ്‌ഥ! അതും വിവാഹം കഴിഞ്ഞിട്ട് 20 വയസുള്ള ഒരു പെൺകുട്ടിയുടെ അമ്മ കൂടി ആയിരുന്ന എനിക്കാദ്യമായിരുന്നു അത്തരമൊരു അനുഭവം! കോളേജിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ വാഷ്‌റൂം പോയി, എന്റെ പാന്റിയൊക്കെ നനഞ്ഞു കുതിർന്നിരുന്നു. ഞാൻ പിന്നെ പെർമിഷൻ ചോദിച്ചു വീട്ടിലേക്ക് തന്നെ തിരികെ ചെന്നു. പക്ഷെ അപ്പോഴുമെനിക്ക് അതിന്റെ ഹാങ്ങോവർ മാറുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല! നിന്റെ മണം! ബസിൽ നീ മറന്നു വെച്ച കർച്ചീഫിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു! നിനക്കറിയില്ല അമൽ അതെന്നെ എത്ര മാത്രം …..വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം അന്ന് ഞാൻ തുണിയില്ലാതെ ബെഡിൽ കിടന്നു വിരലിട്ടുകൊണ്ട്……സ്വയം മതിമറന്നു! അത്രയും സുഖമെനിക്ക് ഒരിക്കലുമെന്റെ ജീവതത്തിൽ കിട്ടിയിട്ടില്ലായിരുന്നു…..”

“എന്നിട്ട് ?” എല്ലാം കേട്ട് കഴിയുമ്പോ ഞാൻ ഈ നിമിഷം വിയർത്തു കുളിച്ചിരുന്നു. പ്രീതിയുടെ ഉള്ളിൽ ഉള്ള തീ ഞാൻ ആദ്യമായിട്ട് അറിഞ്ഞു തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.

“ഇപ്പോഴും ഈ നിമിഷവും! നിന്റെ നെറ്റിയിലെ വിയർപ്പെനിക്ക് നക്കി കുടക്കിക്കണം എന്നുണ്ട്, എന്റെ മുലകളെ നിനക്ക് വായിലിട്ടു നിറച്ചു ഊട്ടണം എന്നുണ്ട്…..”

“ബട്ട്, ഇട്സ് ലൈക് ചീറ്റിംഗ്, എന്റെ മകളെ ഞാൻ ചതിക്കുന്നതിനു തുല്യമാണത്! ഒരിക്കലും അവളുടെ സമ്മതമില്ലാതെ അങ്ങനെ ഒന്നുണ്ടാകില്ലെന്നു പ്രതിജ്ഞയെടുത്തു കൊണ്ടാണ് ഞാൻ ഒരുപാടു ഒരുപാടു ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം ജ്യോത്സ്‌നയോടു നിന്നെ പറ്റി തിരക്കിയതും, എന്റെ പ്രിജിക്ക് വേണ്ടി പെണ്ണ് ആലോചിച്ചതും…”

“പ്രീതി…”

“ഹാ….സോറി അമൽ! എന്റെയുള്ളിൽ ഇതുപോലെ ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന തീ, അത് എന്റെ സൗകര്യയതയാണ്. അതൊരിക്കലും താലിയുടെ വിശ്വാസ്യതയെ കളങ്കപ്പെടുത്തുന്നതാവരുത്….പ്രിജി എല്ലാം അറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് നിന്നെ എന്റെയൊപ്പം യാത്രയാക്കിയത്! അവൾ ചിരിക്കുമ്പോഴും ഉള്ളിൽ കരയുന്നുണ്ടാകണം, അമ്മയ്ക്ക് ഇങ്ങനെ നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം അവൾ അറിഞ്ഞപ്പോൾ സന്തോഷമുണ്ടെന്ന് അഭിനയിക്കുമ്പോഴും അവളുടെ മനസെനിക്കറിയാം….അവളുടെ കഴുത്തിൽ കിടക്കുന്ന താലിയുടെ ബലം കൊണ്ട് മാത്രമാണ് ഇന്നലെ നമുക്കിടയിൽ ഒന്നും സംഭവിക്കാതിരുന്നത്….”

“പ്രീതി, ഞാൻ ഇന്നലെ ….പ്രീതിയോടു”