അശ്വതി എന്റെ ഭാര്യ [Train Journey 1] [Subin] 689

ഉറങ്ങിയത് ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവൻ ഉറങ്ങി വായിൽ നിന്നു മുലഞെട്ട് അയഞ്ഞു പുറത്തു വന്നു കിടക്കുന്നത് അപ്പോളാണ് അവൾ കണ്ടത്.. അയാളും അത് കണ്ടിട്ടാണ് പറഞ്ഞതെന്ന് അവൾക്കു മനസിലായി.. “ശ്ശോ..” അവൾ ലജ്ജിച്ചു അല്പം പരിഭ്രാമത്തോടെ മുല തിരികെ തന്റെ ബ്രേസിയറിനുള്ളിലേക്ക് തിരുകി കയറ്റി.. കുർത്തി മാറിന് മുകളിലേക്കു വലിച്ചു മറച്ചു..

ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ കുഞ്ഞിനെ വീണ്ടും തോളിൽ കിടത്തി, ചമ്രം പടിഞ്ഞിരുന്ന കാലുകൾ നിവർത്തി, വട്ടം തിരിഞ്ഞു സീറ്റിൽ നേരെ ഇരുന്നു..

“ആഹ് അവൻ ഉറങ്ങി” ഒരു കള്ളപുഞ്ചിരിയുടെ അവൾ പറഞ്ഞു..

അവൾ അല്പം റിലാക്സ് ആയ കണ്ട് അയാൾ തുടർന്നു..

“സാരമില്ല മോളെ, അങ്കിള് മോക്കട കൂടെ പട്ടാമ്പി വരെ വരാം.. ”

വെള്ളത്തിന്റെ പുറത്താണ് അയാളുടെ ഈ പ്രകടനം എന്ന് അവർക്ക് മനസിലായി..

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു..

അപ്പോഴേക്കും സമയം 4.10 കഴിഞ്ഞു.. ട്രെയിൻ പോകാനുള്ള ഹോൺ മുഴങ്ങി..

അശ്വതിടെയും ഗോപുവിന്റേം മുഖം മങ്ങി.. അവളുടെ മടിയിൽ കിടന്നുറങ്ങുന്ന നന്ദുവിന് ഉമ്മ കൊടുത്ത് ഗോപു എണിറ്റു.. നന്ദൂനെ വീണ്ടും സീറ്റിൽ വിരിച്ച വിരിയിൽ കിടത്തി അവളും എണീറ്റു..

അവൻ അവളെ തടുത്തു.. “വേണ്ട.. സാരമില്ല.. ട്രെയിൻ എടുക്കാറായി.. നീ ഇടക്ക് വിളിക്കണം..” അവളുടെ തലയിൽ ഗോപു കൈയോടിച്ചു..

“ടാ കൊച്ചനേ നീ ഒന്നും പേടിക്കണ്ട.. ഇവളെ എന്റെ ജാൻസിയെപ്പോലെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം” അവന്റെ വിഷമം കണ്ട് സെബാസ്റ്റ്യൻ അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു..

അയാളുടെ ആ ആശ്വാസവാക്കു കേട്ട് ഗോപു മെല്ലെ ട്രെയിനിനു പുറത്തിറങ്ങി.. അപ്പോഴേക്ക് ട്രെയിൻ നീങ്ങി തുടങ്ങി..

അൽപ നേരത്തെ നിശബ്ദത.. കൈയിലിരിക്കുന്ന മൊബൈൽ ഫോണിൽ ചുരണ്ടി അയാൾ ഇരിക്കുന്നു.. കണ്ണാടി ഇറങ്ങി മൂക്കിൽ വന്നിരിക്കുന്നു ..

അശ്വതി മനസിലെ വിഷമം മാറ്റാൻ അയാളോട് അല്പം കുശലം പറയാണെന്ന പോലെ അയാളെ നോക്കി.. നടൻ അലെൻസിർ പോലെ തന്നെയാ..

“ന്താ മോളെ വിഷമമൊക്കെ മാറിയോ?” ഫോണിൽ നിന്ന് കണ്ണെടുത്തയാൾ അവളെ നോക്കി പല്ലിളിച്ചു പുഞ്ചിരിച്ചു..

അയാൾ ഫോൺ ഷർട്ടിന്റെ പോക്കറ്റിലിട്ടു.. “മോളെ കൊച്ചൻ ഉറങ്ങിയല്ലോ.. ഇങ്ങ് താ ഞാൻ കിടത്താം..”

“അയ്യോ വേണ്ട അങ്കിൾ” അവൾ സ്നേഹത്തോടെ എതിർത്തു..

“ഇങ്ങ് താ പെണ്ണേ, നീ അവിടെ നേരെ കാലും നീട്ടി ഇരുന്നോ.. അല്ലെങ്കി