ദീപുവിന്റെ മാലാഘമാർ [Deepu] 662

 

ഞാൻ : ശാന്തേച്ചി… ഞാൻ ഇപ്പോ എന്താ ചെയുക… ശാന്തേച്ചിയുടെ അവസ്ഥ എനിക്ക് മനസിലാകും. പക്ഷെ എന്ത് പണി ചെയ്തിട്ടാണ് ഇത്രയ്ക്കും പൈസ തരാൻ പറ്റുന്നത്.

 

ശാന്ത : സാറെന്ത് ജോലി പറഞ്ഞാലും ഞാൻ ചെയ്യാം. പൈസ അത്രയ്ക്കും ആവിശ്യം ആണ്.

 

ഞാൻ : ശാന്തേച്ചി.. ഞാൻ പറയുന്ന കാര്യം ശ്രദ്ധിച്ചു കേൾക്കണം. അങ്ങനെ ചെയ്താൽ നിങ്ങൾക് വേണ്ട പൈസ ഞാൻ തരും.

 

ശാന്ത : സാറെ പറഞ്ഞോളു… ഞാൻ ചെയ്യാം

 

ഞാൻ : ഒരു മാസത്തിനുള്ളിൽ നിങ്ങൾക്ക് പൈസ ഞാൻ തരും. പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്നത് പോലെ എന്തും അനുസരിക്കേണ്ടി വരും. ഈ കാര്യം നമ്മൾ അല്ലാതെ ആരും അറിയരുത്

 

ശാന്ത : ശരി സാറെ… ആരും അറിയില്ല.

 

ഞാൻ : ഈ ഒരു മാസം എനിക്ക് ശാന്തേച്ചിയെ എന്തും ചെയ്യാൻ അധികാരമുണ്ട്.

 

ശാന്ത : എന്നുവെച്ചാൽ?

 

ഞാൻ : ഞാൻ പറയുന്നതെന്തും ശാന്തേച്ചി കേൾക്കണം. എനിക്ക് നിങ്ങളെ എന്തും ചെയ്യാo

 

ശാന്ത : ശരി സാറെ…

 

ഞാൻ : എങ്കിൽ എനിക്ക് ശാന്തയുടെ മുല ഒന്ന് കാണണം.

 

ശാന്ത ദേഷ്യത്തോടെ എന്നെ നോക്കി പറഞ്ഞു.

 

ശാന്ത : സാറെന്ത്‌ അനാവശ്യമാണ് പറയുന്നത്. പൈസക്ക് ആവിശ്യം ഉണ്ടെന്ന് വെച്.എനിക്ക് എന്റെ മാനം വിറ്റു ജീവിക്കേണ്ട ആവിശ്യം ഇല്ല.

 

ഞാൻ : ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശാന്ത ഒന്ന് സമയമെടുത്തു ആലോചിക് എന്നിട്ട് പറഞ്ഞാൽ മതി.

 

ഞാൻ വേഗം തന്നെ അവിടെ നിന്നിറങ്ങി സ്റ്റാഫ്റൂമിലേക്ക് പോയി. അവിടെത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഒക്കെ ചെയുന്ന തിരക്കിലും ഞാൻ ശാന്തയെ കുറിച് ആലോചിച്ചു. ഇനി അവളെങ്ങാനും വിമല ടീച്ചറോട് പറയുമോ. എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത പേടി ആയി. പ്രിൻസിപ്പൽ അറിഞ്ഞാൽ മാനം പോകും. അങ്ങനെ ആ ദിവസങ്ങൾ കടന്നു പോയി. ഞാൻ ശാന്തയെ മുഖം കാണിക്കാതെ ആയി. അവൾ എന്നോടും അതുപോലെ തന്നെ. ഞാൻ ആകെ വിഷമത്തിലായി. കാരണം എന്തൊക്കെയോ പ്രതീക്ഷിച് പോയിട്ട് ഒന്നും കിട്ടാതെ വന്ന എന്റെ അവസ്ഥ ആലോചിച്ചു ആകെ പ്രാന്ത് പിടിക്കുന്നു.