എന്റെ ബിന്ദു ആന്റി 4 [Appukuttan] 540

ആന്റി : ഇവിടെ വരുന്ന ആളൊന്നും അല്ല അവിടെ… നല്ല കുടിയും… വലിയും ഒക്കെ ആണ്… ഇപ്പോൾ അതുകൊണ്ട് തന്നെ രാത്രി.. ഒന്നും ചെയ്യാൻ ഉള്ള ആവത ഒന്നും ഇല്ല… കുടി വലി  ഒക്കെ നിർത്തി… കൊറേ ട്രീറ്റ്മെന്റ് ഒക്കെ എടുത്താലേ എനി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ പറ്റുള്ളൂ….

അമ്മായി: ഈ ചെറിയ പ്രായത്തിൽ അവന്റെ അവസ്ഥ ഇങ്ങനെ ആയല്ലോ ദൈവമേ…

ആന്റി : ആയതല്ലല്ലോ… സ്വയം ആകിയതല്ലേ…ഇതിനിടയിൽ എന്റെ ജീവിതം ആണ് പോവുന്നത്.. ഞാൻ ഈ ചിരിച് കളിച്ചു നടക്കുന്നുണ്ടന്നെ ഉള്ളു… എന്റെ ഉള്ളിലുള്ളത് എനിക്ക് അറിയാം…

അമ്മായി : നീ കരയണ്ട മോളെ.. ഞാൻ എല്ലാത്തിനും പരിഹാരം ഉണ്ടാക്കാം… എങ്ങനെ ജീവിക്കേണ്ട പ്രായമാ…പിന്നെ ഞാൻ പറയുന്നത് കൊണ്ട് ഒന്നും വിചാരിക്കേണ്ട.. നീ… അവൻ ഇങ്ങനെ ആണെന്ന് വച്ചു… നീ വേണ്ടാത്ത  രീതിയിൽ ഒന്നും പോവരുത്….നീ അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യില്ല എന്നെനിക് അറിയാം.. പക്ഷെ നീ മുംബൈ ൽ അല്ലെ ജീവിക്കുന്നത്… അത് കൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ  …. പിന്നെ.. നിന്റെ പ്രായവും അങ്ങനത്തെ…. അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ.. കേട്ടോ…

ആന്റി : മനസിലായി അമ്മായി… എനിക്ക് അറിയാം…

അമ്മായി: നിന്റെ വേദന എനിക്ക് മനസിലാവും ബിന്ദു… ഞാനും ഇതുപോലെ ജീവിച്ചതല്ലേ… 28 ആം വയസിൽ 2 മക്കൾ ആയി ഞങ്ങള്ക്ക് മക്കളായപ്പോ  ചേട്ടൻ ദുബായ് കു പോയി.. ജീവിതം ആസ്വദിക്കേണ്ട സമയത്ത്… ഞാൻ ഇവിടേം ചേട്ടൻ അവിടേം… പിന്നെ 6 കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാ ചേട്ടൻ വന്നേ 1 മാസത്തെ ലീവിന്….. എന്റെ നല്ല വയസും ഇതുപോലെ തീർന്നതല്ലേ… അതിനു ശേഷം 3 വർഷം കൂടുമ്പോൾ ഒരിക്കെ വരും 15 ദിവസം നാട്ടിൽ നിക്കും പോവും… ഇപ്പോൾ എനിക്ക് 38 വയസു… കുട്ടികൾ ആയതിനു ശേഷം ഒരുമിച്ച് നിന്നത് മൊത്തത്തിൽ നോക്കിയ തന്നെ വിരലിൽ എണ്ണാവുന്ന ദിവസം മാത്രം… എനിക്ക് തന്നെ എന്തൊക്കെ തോന്നിയിരിക്കുന്നു.. അതുകൊണ്ട് പറഞ്ഞതാ.. മോളെ…

ആന്റി : പറഞ്ഞു വരുമ്പോ എല്ലാരുടെ അവസ്ഥയും ഇങ്ങനൊക്കെ തന്ന ചേച്ചി… എനിക്കും എത്ര പേരെ അറിയാം ഇതുപോലെ… ചേച്ചിക്ക് ഞാൻ ഒരു സാധനം കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്… ഞാൻ എടുത്തു തരാം