ഗീതികയുടെ ഒഴിവ് സമയങ്ങൾ 4 [Smitha] 507

“മേത്തൊക്കെ ഒന്ന് തൊടുന്നതും പിടിക്കുന്നതും ഒക്കെ ഓക്കേ …പക്ഷെ അതിനുമപ്പുറത്തേക്ക് പോകാൻ ..അങ്ങനെയാകാൻ പറ്റൂന്ന് തോന്നുന്നില്ല,”

“അങ്ങനെ വല്ലാതെയൊക്കെ അതിരുവിട്ട് പോകുന്നുവെന്ന് തോന്നിയാൽ അതിനെ കൺട്രോൾ ചെയ്യാൻ ചില രീതികൾ ഉണ്ട് ഗീതു,”

“എങ്ങനെ?”

ഞാനാലോചിച്ചു.
എന്നിട്ട് എങ്ങനെയാണ് എന്നവൾക്ക് പറഞ്ഞുകൊടുത്തു.
ഒരു മിനിറ്റ് ആലോചന കഴിഞ്ഞ് അവൾ പറഞ്ഞു:-

“ഹ്മ്മ്…! ഈ ഐഡിയ കൊള്ളാം! ഞാനത് ഒന്ന് പരീക്ഷിച്ച് നോക്കട്ടെ! ഒന്ന് രണ്ടു ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ എങ്ങനെ അത് വർക്ക് ഔട്ട് ആകൂന്ന് നോക്കാല്ലോ!

കപ്പൽ പനാമ വിട്ടു.
അത് പസഫിക്കിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.
പിന്നെയും സാറ്റലൈറ്റ് ബന്ധം നഷ്ടമായി.
ഞങ്ങൾക്ക് സ്‌കൈപ്പ് ചെയ്യാൻ പറ്റിയില്ല.
ചിലപ്പോഴൊക്കെ കഷ്ടിച്ച് മെയിലയ്ക്കാനുള്ള സൗകര്യം ലഭിച്ചു.
അടുത്ത അപ്ഡേറ്റ് എനിക്ക് ലഭിച്ചത് ഇലക്ട്രോണിക് മെയിലിന്റെ രൂപത്തിലായിരുന്നു.

അവളുടെ മെയിൽ വന്നു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

അൽപ്പം ദീർഘിച്ച ഒരു മെയിൽ.

എന്റെ ഏറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ട രാജേഷേട്ടന്,

ഏട്ടൻ പറഞ്ഞ ഐഡിയ വളരെ കഷ്ടപ്പെട്ട്, ഇല്ലാത്ത ധൈര്യമുണ്ടാക്കി അവസാനം ഞാൻ നടപ്പിൽ വരുത്താൻ നോക്കി, ഇന്ന്. ജയനെ സ്‌കൂൾ ബസ്സിൽ കയറ്റി വിട്ടതിന് ശേഷം ചാക്കോച്ചേട്ടനെ എപ്പോഴും കാണുന്ന ഗേറ്റിനടുത്ത് ഞാൻ നിന്നു. ഞാൻ വരുന്നത് കണ്ട് അയാൾ നോട്ടംമാറ്റി. ഞാൻ അയാളുടെ അടുത്തുവന്നു ചോദിച്ചു, “ചാക്കോച്ചേട്ടാ ഇന്നൽപ്പം ഫ്രീ ടൈം ഉണ്ടാവുമോ? കുറച്ച് ഫർണിച്ചർ ഒക്കെ ഒന്ന് മാറ്റിയിടാനുണ്ടായിരുന്നു.” അയാൾ ആദ്യം ഒന്നും മനസ്സിലാകാത്തത് പോലെ എന്നെ നോക്കി. പിന്നെ അയാള് പറഞ്ഞു, “അതിനെന്നാ,ഞാൻ വരാല്ലോ ..ആ കുഞ്ഞുമോൻ ഒന്നിങ്ങ് വന്നോട്ടെ. എന്നിട്ട് ഞാൻ വരാം!”

എന്റെ രാജേഷേട്ടാ,അടുത്ത അരമണിക്കൂറിൽ ഞാനനുഭവിച്ച ഒരു ടെൻഷൻ! അയാൾ വരുമോ? വന്നാൽത്തന്നെ എന്ത് ചെയ്യും അയാൾ? ഇങ്ങനെയൊക്കെയോർത്ത് ഞാൻ കുറെ നേരം നിന്നു. അവസാനം ഡോർബെൽ അടിക്കുന്ന ഒച്ചകേട്ടു. ഞാൻ ചെന്ന് കതക് തുറന്നു. ചാക്കോച്ചേട്ടൻ മുമ്പിൽ. മുഖത്ത് ഭയങ്കര ഗൗരവം! അകത്തേക്ക് കയറിവന്ന് പെട്ടെന്ന് ചോദിച്ചു: “ഏത് ഫർണിച്ചറാ നീക്കണ്ടേ?”
കാണിക്കാൻ പോകുന്ന കള്ളത്തരം എന്താണ് എന്ന് ഞാൻ പെട്ടെന്ന് മറന്നുപോയിരുന്നു. ഞാൻ ചുറ്റും ഒക്കെയൊന്ന് നോക്കി. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു:-

“നോക്കട്ടെ!”

അന്നേരം ഒരുപക്ഷെ ചാക്കോച്ചേട്ടന് മനസ്സിലായിക്കാണും ഞാൻ ചുമ്മാ