കാട് പൂക്കുന്ന നേരം 355

കാട് പൂക്കുന്ന നേരം

Kaadu Pookkunna Neram bY – മീര മേനോൻ | www.kambikuttan.net

സുമതി കണ്ണ് തുറന്നു.. ചുറ്റിലും ഇരുട്ട് മാത്രം.. അകത്തിവച്ച തുടകൾ ക്കിടയിൽ നിന്നും വഴുവഴുത്ത രേതസ്സ് പുറത്തേക്കു ഒഴുകുന്നു… ഉള്ളിൽ ഇക്കിളിയുടെ പശ വെള്ളം യോനീ രന്ധ്രങ്ങളെ  പുളകം കൊള്ളിക്കുന്നു… അവളൊന്നു ദീർഘ മായി നിശ്വസിച്ചു… കാമ പൂർത്തീകരണത്തിന്റെ സുഖമുള്ള വേദന ശരീരമാസകലം ഉണ്ട്… നീണ്ട പതിനഞ്ചു വർഷത്തെ ദാമ്പത്യ ത്തിൽ കാത്തുവച്ച ചാരിത്ര്യം ഇന്നലെ അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു… മച്ചിപ്പെണ്ണ് എന്ന വിളി അതാണ് എന്നെ എത്ര കടുത്ത തീരുമാനത്തിൽ എത്തിച്ചത്… ഒരു കുഞ്ഞി കാലു കാണാൻ ഏതൊരു സ്ത്രീയെ പോലെ ഞാനും കുറെ കൊതിച്ചതാണ്… പക്ഷെ… ഗൗതം മേനോൻ എന്ന ഷണ്ഡനായ ഭർത്താവിൽ നിന്നും ഇനി ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്യാൻ ഇല്ല.. മനസ്സ് ശാന്ത മാക്കുവാനുള്ള ശ്രമങ്ങൾക്കിടയിലാണ് എന്റെ കൂട്ടുകാരി ഗൗരിയിൽ നിന്നും യോഗ അഭ്യസിച്ചു തുടങ്ങിയത് അത് പിന്നെ പ്രകൃതിയോട് ഇണങ്ങി ജീവിക്യാനുള്ള ആചാര്യന്റെ നിർദേശ പ്രകാരം ഒരു പത്തു പേര് സംഘങ്ങൾ ആയി തിരിഞ്ഞു ഉൾകാട്ടിലേക്കു പ്രവേശിക്കുക ആയിരുന്നു… കർണാടക വനത്തിനുള്ളിൽ ഒരു അരുവിയോട് ചേർന്ന് കുടിൽ കെട്ടി ആശ്രമം ഉണ്ടാക്കി… സംഘത്തിൽ അമ്പതു പേരുണ്ടായിരുന്നു… അതിൽ നിന്നും സുഹൃത്തുക്കളായ പത്തുപേർ എന്ന കണക്കിന് അഞ്ചു സംഘങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി… കൂടുതലും സ്ത്രീകൾആയിരുന്നു… ഞാനും ഗൗരിയും പിന്നെ വിദേശത്ത്നിന്നും വന്ന എയ്ഞ്ചലും  ഗ്രിഗറി എന്ന അവളുടെ ബോയ് ഫ്രണ്ടും പിന്നെ നാല് നോർത്ത് ഇന്ത്യക്കാരായ സ്ത്രീകളും  കൊച്ചി കാരനായ ഒരു റിട്ടയേർഡ് പട്ടാളക്കാരൻ രാമൻ പിള്ള…
പിന്നെ ഗുരുവിന്റെ ശിഷ്യ ഗണത്തിൽ പെട്ട പത്തൊൻപതു കാരനായ ഒരു മാർവാടിയും.. പേര് ഗണേഷ്.. പിന്നെ ലീലാമ്മ ഗുരുവിന്റെ ശിഷ്യ തന്നെയാണ്… ഇതായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ സംഗം… രാവിലത്തെ പ്രാർത്ഥനയും യോഗയും കഴിഞ്ഞ ശേഷം എല്ലാ സംഘങ്ങളും പത്തു ദിവസത്തെ കാനന വാസത്തിനായി പുറപ്പെട്ടു… കയ്യിൽ അത്യാവശ്യ സാദനങ്ങൾ മാത്രം ആണ് എടുത്തത് കുറച്ചു പാത്രങ്ങൾ പിന്നെ ഒറ്റ മുണ്ട് ഇറുകി കിടക്കുന്ന വസ്ത്രങ്ങൾ ഒന്നും പാടില്ലെന്ന പ്രത്യേക നിർദേശം ഗുരു തന്നിരുന്നു…