കടുംകെട്ട് 8 [Arrow] 3058

എന്താണ് ഇവിടെ നടക്കുന്നത്, ഞാൻ അവന്റെ മൂവ് റീഡ് ചെയ്യുന്നതിന്റെ പ്രശ്നം ആണോ. എവെരിതിങ് is totally റോങ്. ഞാൻ മനസ്സ് ഇരുത്തി ഒന്ന് ആലോചിച്ചു. Yaa that’s it. അവൻ അവന്റെ fighting style മാറ്റിയിരിക്കുന്നു. കരാട്ടെ ആയിരുന്നു അവൻ അവന്റെ ബേസിക് സ്റ്റൈൽ. എന്നാ ഇപ്പൊ അവൻ use ചെയ്യുന്നത് മൊയ് തായ് എന്ന martial art style ആണ്. പക്ഷെ അവൻ വെറുതെ സ്റ്റൈൽ മാത്രം അല്ല മാറ്റിയിരിക്കുനത്, അവൻ അവന്റെ റിഥം, അവന്റെ പ്രെസോണ തന്നെ ചെയ്ഞ്ച് ചെയ്തിരിക്കുന്നു. ഒരുതരത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ അവൻ മറ്റൊരാൾ ആയിമാറിയിരിക്കുന്നു. ഇനി ഞാൻ ഇത്രയും നേരം use ചെയ്ത എന്റെ ടെക്നിക് ഒന്നും വിലപ്പോവില്ല.

 

ബട്ട്, ഇത് മനസ്സിലായിട്ടും എനിക്ക് തോൽക്കും എന്ന ആശങ്ക യോ കലിപ്പോ ഒന്നും തോന്നില്ല വല്ലാത്ത ഒരു തരം ആവേശം, സന്തോഷം ഒക്കെ ആണ് ഞാൻ അവന്റെ അടുത്തേക്ക് കുതിച്ചു. അവനും എന്റെ അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു വന്നു.

 

ഞങ്ങൾ പരസ്പരം മാറി മാറി പലതരം പഞ്ചും കിക്കും ഒക്കെ use ചെയ്ത് അറ്റാക്ക് ചെയ്തു, ചിലതൊക്കെ രണ്ടു പേർക്കും കൊണ്ടു ചിലത് ഒക്കെ രണ്ടുപേരും ഒഴിഞ്ഞു മാറുകേം ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്യുകേം ചെയ്തു. ഞാൻ സ്റ്റൈലിനെ കുറിച്ചോ അറ്റാക്കിനെ കുറിച്ചോ ചിന്തിക്കുന്നില്ല, ഞാൻ പോലും അറിയാതെ എന്റെ ബോഡി റിയാക്റ്റ് ചെയ്യുക യാണ്. ഒരു തവണ അറ്റാക്ക് ചെയ്യുമ്പോഴും അവന്റെ അറ്റാക്ക് കിട്ടുമ്പോഴും എന്റെ ആവേശം കൂടി വരികയാണ് ഒപ്പം കാരണം അറിയാത്ത ഒരു സന്തോഷവും എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ട്. അവന്റെ അവസ്ഥയും മറിചല്ല എപ്പോഴു fight ചെയ്യുമ്പോ അവന്റെ മുഖത്തു ഉണ്ടാവാറുള്ള ആ കലിപ്പ് ഇപ്പൊ ഇല്ല മനസ്സ് അറിഞ്ഞു ചിരിക്കുക യാണ്.

 

രണ്ട് ട്രൂ martial artist കൾ തമ്മിൽ fight ചെയ്യുമ്പോൾ അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും കണ്ണുകളിൽ നോക്കിയാൽ എതിരാളി കളുടെ അറ്റാക്ക് മാത്രം അല്ല മനസ്സിൽ എന്താണ് എന്ന് കൂടി അറിയാൻ പറ്റും. അങ്ങനെ ഉള്ളവർ fight ചെയ്യുമ്പോൾ അവർക്ക് രണ്ടുപേർക്കും വല്ലാത്ത ഒരു സാറ്റിസ്ഫാക്ഷൻ കിട്ടും. സത്യത്തിൽ ആ സന്തോഷം കിട്ടാൻ വേണ്ടി ആണ് ഓരോ martial artist കളും fight ചെയ്യുന്നത്. പണ്ട് മാസ്റ്റർ പറഞ്ഞതിന്റെ അർഥം ഇന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലാവുണ്ട്. ആ സന്തോഷം ഞാൻ ഇപ്പൊ അനുഭവിക്കുണ്ട്. നേരത്തെ എനിക്ക് സുദേവിനോട് ഉണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യവും വെറുപ്പും ഒക്കെ എവിടെയോ പോയി മറഞ്ഞു. നന്ദുവിനോട് തോന്നുന്ന പോലെ ഒരു അടുപ്പം എനിക്ക് ഇപ്പൊ സുദേവിനോട് തോന്നുന്നുണ്ട്.

 

ഞങ്ങൾ രണ്ട്പേരും നല്ലത് പോലെ തളർന്നിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും ഞങ്ങളുടെ ലിമിറ്റ് എത്തിയിരിക്കുന്നു. ബോഡി ഒക്കെ ഷേക്ക് ചെയ്തു തുടങ്ങി. പഞ്ച്ന് ഒന്നും പണ്ടത്തെ സ്ട്രെങ്ത് ഇല്ല. ഇനി ഇപ്പൊ ഈ fight സ്ട്രെങ് തോ സ്റ്റൈലോ അല്ല നിയന്ത്രിക്കുന്നത്. സ്റ്റാമിന ആണ്. ആര് ആദ്യം തളർന്നു വീഴും അയാൾ തോൽക്കും.

 

ഞങ്ങൾ രണ്ടും ഒരു അവസരം നോക്കി തൊട്ടു പറ്റെ വന്നു നിൽക്കുകയാണ്. പെട്ടന്ന് സുദേവ് എന്റെ മുഖം നോക്കി പഞ്ച് ചെയ്തു. എന്നാൽ അവനെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് ഞാൻ മുന്നോട്ട് കയറി ആ പഞ്ച് ൽ നിന്ന് ഒഴിഞ്ഞു മാറി. ഇത് ഒരു അവസരമായി കണ്ട് ഞാൻ അവന്റെ ചിന്നു നോക്കി ഒരു അപ്പർ കട്ട് കൊടുത്തു. ഞാൻ ജയിച്ചു എന്ന് തന്നെ ആണ് വിചാരിച്ചത് എന്നാൽ അവൻ അവന്റെ ഇടത് കയ്യ് കൊണ്ട് അവന്റെ ചിന്ന് മറച്ചു എന്റെ അപ്പർ കട്ട് ബ്ലോക്ക് ചെയ്തു. ഈ കണ്ടിഷനിലും ഇത്പോലെ ഒരു ബ്ലോക്ക് ചെയ്യാൻ സാധിക്കുക, i am ഇമ്പ്രെസ്സ്ഡ്. എന്നാ ആ അപ്പർ കട്ട്‌ ചെയ്യാൻ നോക്കിയ കൊണ്ട് ഞാൻ വൈഡ് ഓപ്പൺ ആയിരുന്നു അവൻ എന്റെ നെഞ്ചിൽ പഞ്ച് ചെയ്യാൻ വന്നു, ഞാൻ ബ്ലോക്ക്‌ ചെയ്യാൻ നോക്കി എങ്കിലും താമസിച്ചു പോയി. എല്ലാം തീർന്നു എന്ന് തന്നെ ആണ് ഞാൻ വിചാരിച്ചത്. എന്നാൽ അവന്റെ പഞ്ച് ന് ഉദ്ദേശിച്ച സ്ട്രെങ്ത് ഇല്ലായിരുന്നു. അവൻ എന്റെ മേത്തേക്ക് വന്നു വീണു. അവന്റെ ലിമിറ്റ് കഴിഞ്ഞരിക്കുന്നു അവൻ ബോധം കെട്ടു വീണു.

 

” one ”

 

“Two ”

 

.

 

.

 

.

 

“Eight ”

 

“Nine ”

 

 

“Ten ”

 

“It’s a KO, the winner is arjun”