ഏട്ടത്തിയമ്മയും കുഞ്ഞേച്ചിയും 4 [യോനീ പ്രകാശ്‌] 1710

മദജലമൊഴുക്കുന്ന മോഹിനിമാര്‍ 4

Madanajalamozhukkunna Mohinimaar Part 4 | Author : Yoni Prakash 

[Previous Part]

 

(ശ്രദ്ധിക്കൂ : ‘മദജലമൊഴുക്കുന്ന മോഹിനിമാര്‍‘ എന്ന കഥയുടെ നാലാം ഭാഗമാണിത്. ‘പേര്’ ശരിയല്ലാത്തത് കൊണ്ട് കൂടുതല്‍ വായനക്കാരിലേക്ക് കഥ എത്തുന്നില്ല എന്നതിനാല്‍ ഇനി മുതല്‍ ഈ പേരിലാകും കഥ തുടരുന്നത്.

കമന്‍റ് ലൈക്ക് ചെയ്യുന്ന എല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി അറിയിക്കുന്നു. വായനക്കാരുടെ പ്രോത്സാഹനങ്ങളാണ് കൂടുതല്‍ എഴുതാനുള്ള പ്രചോദനമാവുന്നത്. ഇഷ്ടമാവാത്തവര്‍ക്ക് അതും കമന്‍റ് ചെയ്ത് അറിയിക്കാം.എല്ലാവരുടെയും താല്പര്യങ്ങള്‍ മുന്‍നിര്‍ത്തി ആകര്‍ഷകമാക്കാന്‍ പരമാവധി ശ്രമിക്കുന്നതാണ്.)

 

‘ടിംഗ് .. ടിംഗ്.. ടിംഗ്.. ടിംഗ്.. ടിംഗ്.’

സ്കൂളിൽ ബെല്ലടിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഞാനൊരു പരിഭ്രമത്തോടെ നിക്കറും കുപ്പായവും വലിച്ചു കയറ്റിക്കൊണ്ട് ഒരു കയ്യിൽ തേങ്ങയും മറുകയ്യിൽ ചോറ്റുപാത്രവുമായി ട്രയിനിൽ നിന്നും എടുത്തു ചാടി.പാരച്യൂട്ട് സ്വിച്ചിടാന്‍ തുടങ്ങിയതും പെട്ടെന്ന് കണ്ണിലേക്കാരോ ഗള്‍ഫിന്‍റെ ടോര്‍ച്ചടിച്ചു.

“അമ്പുട്ടാ….എണീയ്ക്ക്..5 മണിയായി..!”

ആരോ എന്നെ റോഡിലിട്ട് ഉരുട്ടുകയാണ്.

“പൊന്നൂ…എണീറ്റ് ഡ്രസ്സിട്..!”

ചെവിയില്‍ ഒട്ടിച്ചു വച്ച റേഡിയോയില്‍ നിന്നും ഒരു നനുത്ത ശബ്ദം ഒഴുകി വരുന്നു. കവിളില്‍ പെയിന്‍റ് ബ്രഷ് തഴുകി നീങ്ങുന്നു.
നടുക്കത്തോടെ കണ്ണ് തുറന്നു.നല്ല നീറ്റലുണ്ടാക്കിക്കൊണ്ട് ബെഡ് ലാമ്പിന്‍റെ വെട്ടം കണ്ണില്‍ കുത്തി.

നിമിഷങ്ങളെടുത്തു സ്വബോധത്തിലെക്കെത്താന്‍. എന്‍റെ കവിളില്‍ ഒട്ടിച്ചു വച്ചിരുന്ന ചുണ്ടുകള്‍ അടര്‍ത്തി മാറ്റി ഒരു നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ സാകൂതം നോക്കുകയാണ് ഏട്ടത്തിയമ്മ..!

വാത്സല്യം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകളില്‍ നീര്‍ കെട്ടി വീങ്ങിയപോലെ ഉറക്കച്ചടവുണ്ട്. ഈ സമയത്തും എന്തൊരു സുന്ദരിയാണ് അവര്‍..!

“എണീറ്റ് ഡ്രസ്സിട് മോനൂ…അഞ്ചു മണി കഴിഞ്ഞു. ഏടത്തി താഴേയ്ക്ക് പോവാട്ടോ…എന്നിട്ട് കതകടച്ച് ഉറങ്ങിക്കോ..നല്ല ക്ഷീണണ്ടാവും..!”

ആ കൈകള്‍ തൂവല്‍ പോലെ എന്‍റെ കവിളില്‍ തഴുകി.

നെഞ്ചോളം മൂടിയ പുതപ്പിന് പുറത്ത് കാണുന്ന ആ കൊഴുത്തു മുറ്റിയ കൈകളും കക്ഷവുമൊക്കെ എന്തൊരു മനോഹര കാഴ്ച്ചയാണ്. ബട്ടര്‍സ്കോച്ചില്‍ മുക്കിയെടുത്ത മില്‍ക്ക് പേട പോലെയുണ്ട്.