ഞാൻ കീർത്തന 3 [ഭാഗ്യ] 334

പെണ്ണിനും പൂറിനും എന്ന് .

നിനക്ക് ഒരു നാണവും ഇല്ലല്ലേ ഇതൊന്നും പറയുവാൻ

എന്തിനു നാണിക്കണം , ചെയുന്നത് ആലോചിച്ചു എനിക്ക് നാണിക്കാൻ സമയമില്ല മോളെ

ഞാൻ കിച്ചുവിനെ നോക്കി , എന്തെ കിച്ചു കാണണമോ ?

അവൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല

ഞാൻ അവനോടു പറഞ്ഞു വേണമെങ്കിൽ ഇങ്ങോട്ടു കയറി നിന്നോളൂ അവൻ്റെ പിന്നിലായി ഞാനും ചാരി നിന്നുകൊണ്ട് കണ്ടു , ഞങ്ങൾ നോക്കി നിൽക്കുമ്പോൾ അതറിയാതെ അവർ ഒരു വസ്ത്രത്തിൻ്റെയും തടസ്സമില്ലാതെ പുതപ്പിനുള്ളിലേക്ക് കയറിയപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഒന്നും കണ്ടില്ലെങ്കിലും അതിനുള്ളിലെ അവരുടെ പ്രകടനം എനിക്ക് മനസ്സിലായി എല്ലാം എവിടേക്കാണ് പോകുന്നതെന്ന് . പലപ്പോഴും കിരൺ താഴേക്കിറങ്ങി എന്തോ കാണിക്കുന്നുണ്ട് അത് അമ്മക്ക് ഇക്കിളികൂട്ടി ‘അമ്മ ഞെളിഞ്ഞുപോകുന്നത് നോക്കി ഞാനും കിച്ചുവും പുറത്തു … ഒരാൾ അമ്മയുടെയും മറ്റൊരാൾ സഹോദരന്റെയും വേഴച്ചയെയാണ് നോക്കിനിൽക്കുന്നത് എന്ന് ചിന്തിക്കാനുള്ള അവസ്ഥയിലല്ലായിരുന്നു ഞങ്ങൾ രണ്ടുപേരും

ഒരു മയവും ഇല്ലാതെ കിരൺ ഉള്ളിലേക്ക് ഇറക്കുമ്പോൾ അതിനനനുസരിച്ചു ‘അമ്മ സുഖംകൊണ്ട് ഞെരുങ്ങി , ഞാൻ അതുകണ്ട് ഒരു പ്രത്യക മൂഡിലായി എന്ന് പറയുന്നതാകും നല്ലത് . ഞാൻ കിച്ചുവിൻ്റെ ഷോൾഡറിൽ ഒന്നമർത്തി

കീർത്തു നമുക്ക് പോയാലോ

എവിടേക്ക്

കീർത്തിവിൻ്റെ മുറിയിലേക്ക്

വേണ്ട കിച്ചു

അതെന്താ

പോയാൽ ശരിയാകില്ല …

പോയില്ലെങ്കില്ലേ ശരിയാകാത്തത്

അതെന്താ കിച്ചു …

ഇല്ലെങ്കിൽ ഈ പെണ്ണിനെ അമ്മയെ ചേട്ടൻ ചെയ്യുന്നപോലെ മോളെ അനിയൻ ചെയ്യും ,

റൂമിൽപോയാൽ കിച്ചു ചെയ്യുമോ

ചെയ്യും

പിന്നെ എന്തിനാണ് അവിടേക്ക് പോകുന്നത് ഇത്രയും ദിവസം എന്നോട് സംസാരിച്ചു നീ വിരലിട്ടത് അവിടെവെച്ചല്ലേ … വിരലും കുണ്ണയും നിനക്ക് ഫോണിലൂടെയല്ലാതെ നേരിട്ടു സുഖംതരും . വേണ്ട കിച്ചു , എന്തുതന്നെ ആയാലും ഞാൻ ചെയുന്നത് മോശമല്ലേ . വിവേകറിഞ്ഞാൽ നീ അത് ആലോചിക്കുന്നുണ്ടോ ?

കിച്ചു എന്നോട് ഒന്നും പറയാതെ അടുത്തുള്ള കല്ലിൽ ദേഷ്യം പിടിച്ചിരുന്നു

എനിക്കറിയാം അവനു അത് വിഷമമായി എന്ന്

പിന്നെ ഓരോന്നുപറഞ്ഞു അവനെ പഴയപോലെ ആക്കാൻ ഞാൻ കുറച്ചു സമയമെടുത്തു അപ്പോഴേക്കും അമ്മയുടെയും കിരണിൻ്റെയും ആദ്യത്തെ സമാഗമം കഴിഞ്ഞിരുന്നു ഞാൻ ഒന്നുകൂടി ജനവത്തിനുള്ളിലൂടെ അവിടേക്ക് ശ്രദ്ധിച്ചു അപ്പോൾ അവർ ഓരോന്ന് സംസാരിച്ചിരിക്കയായിരുന്നു അവരുടെ സാസ്മരാ വിഷയം ഞാനാണ് എന്നറിഞ്ഞപ്പോൾ ഞാൻ അതിലേക്കു കൂടുതൽ ശ്രദ്ധകൊടുത്തു