💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧
രാത്രി പുറത്തെ ബാൽകണിയിലിരിക്കുമ്പോൾ ഹൃദയത്തിലെ മുറിവിൽ നിന്നും വീണ്ടും ചോര പൊടിഞ്ഞു.
എത്രയൊക്കെ ശഠിച്ചാലും ചിലത്തൊന്നും ഓർമകൾ വിട്ടു മായാറില്ലല്ലോ…
പതിയെ ഡയറി തുറന്നു. തൻ്റെ ദുഃഖങ്ങളുടെ ഭാരം പേരുന്ന ആ താളുകളോട് ഒരുപാടിഷ്ട്ടമാണ്..
സന്തോഷങ്ങളിൽ ചേർത്ത് നിർത്താൻ ആളുണ്ടാവും.. ദുഃഖങ്ങളാണ് പലപ്പോഴും പങ്കുവെക്കപ്പെടാതെ പോവുന്നത് ..
പലപ്പോഴും തോൽവികളുടെ ക്രെഡിറ്റ് മാത്രമേ നമുക്ക് കിട്ടാറുള്ളൂ..
വിജയത്തിൻറെ ക്രെഡിറ്റ് മറ്റു പലരും കൊണ്ടുപോകാറാണ് പതിവ്..
തൻ്റെ ദുഃഖങ്ങൾ ആളുകളിലേക്ക് കുടഞ്ഞിട്ട് കൊണ്ട് ആശ്വാസമടഞ്ഞ് പതിയെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു ചിന്തകളെ അലയാൻ വിട്ടുകൊണ്ട് അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.
ഈ വരികളിൽ നിന്നും അവളെ അറിയാനും ചേർത്തു നിർത്താനും ഒരാൾ വരും എന്ന് അറിയാതെ അവൾ പതിയെ മയക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു….. തൻ്റെ അത്രയും പ്രിയപ്പെട്ടയിടത്ത്…..
തുടരും……
എന്നാ ഒരു ഊമ്പിയ ഒരു നോവൽ ആണ് പേജും ഇല്ലാ നോവലും കൊള്ളില്ല ക കശിന് കൊള്ളില്ല
😍😍
Nalla eyuth! Vakukalellam ishtamayi, thudakkam kanditt oru quality story pratheekshikkunnu! Nirthathe eyuthanam! All the best😍
തുടക്കം കൊള്ളാം ❤️🎊 പേജ് കുറച്ച് കൂടി കൂട്ടണം.
“രാത്രി പുറത്തെ ബാൽകണിയിലിരിക്കുമ്പോൾ ഹൃദയത്തിലെ മുറിവിൽ നിന്നും വീണ്ടും ചോര പൊടിഞ്ഞു” ഈ വരികൾ ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി..എന്തോ ഒരു ആത്മബന്ധം പോലെ 😌💓