N¼nNp«³.sWäv sM«nt¸m]n.
bp_¯v Wn¶v- AlzSn Aksa ^q£fm]n tWm¡n.
“”tfmta…””
gnWn b_]m³ {lfn¨p.
“”tI¨n¡v C§sW H^p fpOw NqXn]p*v; AtÃ?””
“”FWn¡v..tfmsa WnW¡v F³s_ IpäpbmXpNÄ A_n]mkp¶StÃ?…Mm³ thm_n…””
“”F´nWm thm_n? Mm³ A_nsª¶v- sk¨v tI¨n WnÀ¯msWm¶pw tbmNp¶nÃtÃm,””
AlzSn Aksa ko*pw ^q£fm]n tWm¡n.
bs£ bSns]¸Sns] AkapsX emkw fm_n.
AkhmWw ASv H^p bp©n^n]m]n.
“”imkq!””
gnWn Blzmht¯msX b_ªp.
“”WnW¡v tUgyw CÃtÃm,””
“”F§sW sUgys¸Xpw? tI¨n¶v- knan¨ptbm]ntÃ? Dw…hm^fnÃ..Hmt^m^p¯À¡pw Ak^k^psX hzmS{´yw…WX¡s«,””
“”ii…fSn …C§sW Wn³s_ km]o¶v kj¡v tNÄ¡pt¼mÄ H^p hpOfp*v,””
“”kn{Nf³ tZmNväÀ l^n¡pw bp¶m^n¨tbms`]p*tÃm,””
AlzSn tImUn¨p.
“”kn{Nf³ hm_Ã tfmsa,””
“”bns¶?””
AlzSn AUvepSt¯msX tImUn¨p.
“”hpt^gv tZmNväÀ!””
“”F³s_ Culz^m A¸w Cu timhvbnä`ns` hN` tZmNväÀ½m^pw N\¡mt\m?””
“”G]v–, A§sWs]m¶pfnà tfmsa. B sK]nwhv tZmNvä_pw bns¶ ^mwNpfmÀ hm_psfm¶pw B ssX¸v AÃ,””
“”F¶m`pw C§sW fnhv–]qhv BNp¶Sv…””
AlzSn Aksa U]Wo]fm]n tWm¡n.
“”tbmXo F´v fnhyqhv?””
AkÄ {dm]v¡pÅn Wn¶v- b\sfXp¯v AlzSns] Nm\n¨p.
“”H^p fnhyqhpfnÃ. Pnkv B³Zv tXNv. CSnWv H^pbmXv kn`]p*v…F³s_ IpäpbmXnÂ. bns¶ Wfp¡v Ck^psX N¿o¶tà Cu hpOskms¡ Nn«q. W½sa coÂZn Wn`WnÀ¯m³ fmN-vhnfw hpOn¸n¨pS^pw…””
AlzSn AUvepSwsNm*v km]v– sbman¨p.
“”””B D*¡®v- ^*pw fnjn¨pbp_¯v ImXn¡*. NmlnWv sNmXp¡pt¶m^v skXnNÄ B\v F¶_n]mw. skXns]¦n skXn…CWn]n¸w fUÀ sSt^h BNmsWm¶pw bänÃ. tWjvlymkr¯n]m sI¿pt¶¶v- b_ªm`pw sNmj¸knÃ,”
AlzSn bp©n^n¨p.
“”Hm ..Fs¶ SÃnsNmÃm³ k¶ sb®m,””
gnWn AkapsX Nknan AfÀ¯n.
“”C¸w Nt*m! F´m tfmsa ..CsSÃmw tN«v WWtªm?””
“”F´v WWtªm¶v-?””
“”Wn³s_ bq_v. F¶m H¶v- kn^`nXm³ tSm¶p¶pt*m? sbmt¡m dm¯v_qfnt`¡v,””
“”¨n..tbm tI¨n- tI¨ns]´nWm C§Ws¯ Io¯kms¡ms¡ b_]ps¶?””
“”GSv km¡v? bqt_m? AsSm¶pw Io¯km¡Ã! shN-vhv NpÀºmW]À¸n¡pt¼mÄ knNm^n]¨³ eànbqÀÆw b_]p¶ km¡pNam. Atàtimfw WX¯pt¼mÄ S{´n D^pknXp¶ f{´§am,””
Ak^n^pk^pw In^n¨p.
A^f\n¡qÀ N¼nNp«³.sWäv
നിങ്ങളുടെ എല്ലാ കഥകളും സ്ഥിരമായി വായിക്കാറുണ്ട് 🥰 നല്ലെഴുത്ത് 😘 പാർട്ടുകൾ വൈകാതെ update ചെയ്യണേ
Super smitha chechi. Nalla feeling. Vayichu kondu onnu vittu.
ഹഹഹ… അത് കൊള്ളാം ..ഉം ..ഉം …നടക്കട്ടെ..
നന്നായിട്ടുണ്ട്…പലപ്പോഴും കഥയിൽ അശ്വതിയുടെ കഥയിലേ അശ്വതി കടന്നു വരുന്നു
താങ്ക്യൂ..ഇടയ്ക്ക് അശ്വതി ഒരു “ബാധ” തന്നെയാണ്.
Smithechiiiii
Onnum paraYan illaa …
Adutha bagam pettanu ponette athra thanne
Thank you BenzY…
Sure…is on the way.
സ്മിതയ്ക്ക് …..
പെണ്ണൊരുമ്പിട്ടാൽ എന്ന കഥയുടെ രണ്ട് ഭാഗവും ഒറ്റയിരുപ്പിന് വായിച്ച് തീർത്തു.
വായനയിൽ മുഴുകികൊണ്ട് ഇരുന്നതിനാൽ ഓഫിസിലേക്കുള്ള ട്രെയിൻ യാത്ര വിരസമായില്ല … വായിച്ച കമ്പിയുടെ തീച്ചൂടിൽ കുണ്ണ പെരുമ്പറ കൊട്ടുന്നു ….
ഓഫീസിൽ ചെന്നീട്ട് വേണം ഒരു വാണം വിടാൻ ….
ഇന്നത്തെ വാണപ്പൂത്തിരി തന്ന പ്രിയ എഴുത്തുകാരിക്ക് ഒരായിരം നന്ദി….
കഥയ്ക്ക് നല്ല ഒഴുക്കുണ്ടായിരുന്നു കേട്ടോ …. ഒത്തിരി ഇഷ്ടായി….
സമയം കിട്ടുമോന്നറിയില്ല …. മറ്റു കഥകളും വായിക്കാൻ പറ്റുമൊന്ന് നോക്കട്ടെ….
കിരാതൻ
ഹഹഹ…ചുമ്മാ ടൈപ്പ് ചെയ്യുവല്ല…അതി ഭീകരമായിത്തന്നെ ചിരിക്കുകയാണ്. ട്രെയിനില്‍ വെച്ച് ആക്സിഡന്‍റ്റ് ഫോബിയ ഉള്ളവര്‍ സാധാരണ ബൈബിള്‍, ഗീത ഒക്കെയാണ് വായിക്കാറ്. ഇതിപ്പോള്‍ എന്‍റെ കഥ…അതും ഡോക്റ്റര്‍ സാറിനെപ്പോലെ ഒരാള്‍..വൌ!!! രഞ്ജിനി ഹരിദാസ് ഒക്കെ ചെയ്യുന്നപോലെ ഉറക്കെ കൂവിവിളിക്കാന്‍ തോന്നുന്നു, സന്തോഷം അത്രയേറെ.
പ്രണാമം, ഗുരുജീ…
പ്രണാമം ….
നല്ലൊരു ദിനം ആശംസിക്കുന്നു ….
എഴുത്തിന്റെ പുതിയ മാനങ്ങളിലേക്ക് ഉയരട്ടെ ഈ കമ്പികുട്ടനിലെ പ്രിയ എഴുത്തുകാരിക്ക്
കിരാതൻ
താങ്ക്യൂ….എ ലോട്ട്…
ശരിക്കും നന്നായിട്ടുണ്ട്. ദീപകും അശ്വതിയും കലക്കി. ചില സംഭാഷണങ്ങൾ നന്നായി രസിപ്പിച്ചു. ആദ്യപേജുകളിലെ കാവ്യാത്മകമായ അശ്വതിയുടെ ചോദ്യശരങ്ങൾ വായിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഭാഷാപോഷിണിയിലെ ക്ലാസിക് നോവലുകളിൽ ഏതോ ഒന്നാണ് വായിക്കുന്നതെന്ന് തോന്നി. അത്ര മനോഹരം
താങ്ക്യൂ ഒലിവര്‍ ക്യൂന്‍…
താങ്കള്‍ എന്നെ ആദ്യപേജ് ഒന്ന് കൂടി വായിപ്പിച്ചു.
കഥയില്‍ ഉണ്ടെന്ന്‍ താങ്കള്‍ പറഞ്ഞ വാക്കുകളേക്കാള്‍ മനോഹരമാണ് താങ്കള്‍ എഴുതിയ കുറിപ്പ്.
നല്ല ഒഴുക്കുള്ള മിതമായ ഭാഷയിൽ, മനസ്സ് നിറക്കുന്ന ഒരു കമ്പിക്കഥ. അത്രയേ പറയുവാനുള്ളു… അതിലെല്ലാം അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എന്നു വിശ്വസിക്കാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. ഒരു വായനക്കാരന് വേണ്ടതെല്ലാം ഇതിലുണ്ട്. മതി…ധാരാളം…
(എങ്കിലും ഇടക്കിടക്ക് കോബ്ര കയറി വരുന്നുണ്ടോ എന്നൊരു സംശയം. എന്റെയൊരു കുഞ്ഞു അഭിപ്രായത്തിൽ അതൊരിക്കലും നന്നല്ല. ഒരാളുടെ രണ്ടു കഥകളെടുത്താൽ രണ്ടും ഒരാൾ എഴുതിയതാണെന്നു കണ്ടുപിടിക്കുന്ന ഒന്നും അവയിൽ ഉണ്ടാവരുതെന്നു ചിന്തിക്കുന്ന ഒരാളാണ് ഞാൻ. നിങ്ങളെപ്പോലുള്ള വല്യ വല്യ എഴുത്തുകാരുടെ കഥയിൽ പ്രത്യേകിച്ചും. ആദ്യമൊന്നും മാഡതിന് ഇങ്ങനെയൊരു പ്രശ്നം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ??? എന്തോ… കോബ്രയിലെ ഭാഷ അതിൽ മാത്രം കാണാനാണ് എനിക്കിഷ്ടം. അത് ശിശിരത്തിൽ ആയാൽ പോലും ഞാൻ സഹിക്കൂല്ലാട്ടോ..)
എന്നാപ്പിന്നെ നീ വന്ന് എഴുതെടാ എന്നൊന്നും പറഞ്ഞേക്കല്ലേ…
ഹഹഹ …എന്‍റെ കോതമംഗലം മുത്തപ്പാ …ഇജ്ജാതി കമന്റ്റ് ആദ്യമായാണ്‌. അതെ, സംഗതി ഒന്നോര്‍ത്താല്‍ സത്യമാണ്. ഒരു അവിയല്‍ ഭാഷയാണ്‌ എന്ന് വീണ്ടും ഒന്നുകൂടി നോക്കിയപ്പോള്‍ മനസ്സിലായി.
ലോലാപ്പി തിരക്കാക്കിയപ്പോള്‍ അങ്ങനെ അല്‍പ്പം സ്പീഡ് കൂടി. ചിലപ്പോള്‍ അതാവാം.
അവസാനത്തെ വരിയില്‍ അങ്ങനെയൊക്കെ ജോ എഴുതുന്നത് എനിക്ക് ഗുണപ്പെടും.
ഇസബെല്ലയില്‍.
കളി കഴിയുമ്പോഴേക്ക് നിർത്തുന്നത് നമ്മുടെ മാസ്റ്ററുടെ സ്വഭാവമായിരുന്നു. തുടരും എന്നെഴുതാത്തതെന്തേ.?
അവന്റെ സൗന്ദര്യം വിവരിച്ചത് വായിച്ചപ്പോൾ ഒരു പെണ്ണിന്റെ സൗന്ദര്യം വർണ്ണിച്ചതു പോലെയാണ് അനുഭവപ്പെട്ടത്. ‘താരുണ്യം വഴിഞ്ഞൊഴുകുന്ന’ എന്നതെല്ലാം.
ഈ ഭാഗവും നന്നായിരുന്നു.
ലൂസിഫര്‍ ഒരഭിപ്രായം പറയുമ്പോള്‍ ഇവിടെ എഴുതുന്ന എന്നെപ്പോലെയുള്ളവര്‍ നല്‍കുന്ന വില വലുതാണ്‌. പ്രത്യേകിച്ചും അനാലിറ്റിക്കല്‍ ആയ താങ്കളുടെ വിലയിരുത്തുന്ന രീതി. അത് പലപ്പോഴും അടുത്ത എഴുത്തിന് ഒരു റിന്യൂവലിന് കാരണമാകുന്നുണ്ട്.
എന്‍റെ കഥകളില്‍ ബാഹ്യവര്‍ണ്ണനകള്‍ അധികമില്ല എന്നാണ് തോന്നുന്നത്. അംഗോപാംഗം വര്‍ണ്ണിക്കുകന്ന രീതി അങ്ങനെയില്ല. താങ്കള്‍ അത് ശ്രദ്ധിച്ചപ്പോള്‍ അതിന്‍റെ പ്രാധാന്യം വലുതാണ്‌ എന്ന് മനസ്സിലായി.
നന്ദി.
ഒരു കണ്ണട വച്ച താടിക്കാരനുണ്ട്. കാഴ്ചയില്‍ സന്യാസി എന്നൊക്കെ തോന്നും. തോഴിമാര്‍ക്ക് പക്ഷെ ആ അഭിപ്രായമില്ല. അയാളെയാണ് മാതൃക.
smithaa..
polichadukki ..
this is what that we need from u ❤️❤️
Dear Shen,
It is very difficult for me to express the gratitude I have towards to you for congratulating me. Will always remember.
Thank you.
കഥയ്ക്ക് അഭിപ്രായം പറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ… അത് ഏത് കഥയാണെങ്കിലും അതിലെ കഥാ വിഷയത്തിൽ ഊന്നിനിന്ന് ആസ്വാദനത്തിലെ തെറ്റ് ശരികളെ വിലയിരുത്തുന്നതാണ് എൻറെ പൊതുവേയുളള ശീലം. ഇവിടെ എനിക്ക് ആദ്യം നന്ദി പറയാനുള്ളത് ഈ കഥയുടെ യഥാർത്ഥ അവകാശി ആയ മൂലകഥയുടെ കഥാകൃത്തിനോടാണ്. കാരണം ,ഒരു കൃതിയെ പുനരാഖ്യാനം ചെയ്തു മറ്റൊന്ന് ജനിക്കുമ്പോൾ ഒന്നുകിൽ മൂലകഥയുടെ തനിമ എല്ലാം നഷ്ടപ്പെടുത്തി അതിനെ വികൃതമാക്കി…. നശിപ്പിച്ച് മറ്റൊരു രൂപത്തിൽ ആവും അല്ലെങ്കിൽ മൂലകഥയുടെ വെള്ളിവെളിച്ചത്തെ നിഷ്പ്രഭമാക്കി കൊണ്ട്… വജ്രകാന്തി യുടെ മായിക വെളിച്ചത്തിൽ മിന്നിത്തിളങ്ങി യഥാർത്ഥ കഥയെ പിറകോട്ട് തള്ളിക്കൊണ്ട് മുന്നിലേക്ക് വരുന്ന പുനരാഖ്യാനം ആവാം!… രണ്ടായാലും യഥാർത്ഥ അവകാശിക്ക് കോട്ടം മാത്രമേ സംഭവിക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള!. അത് അറിയാമായിരുന്നിട്ടും ഈ ഒരു പരീക്ഷണത്തിന് സമ്മതിച്ച “ആ വ്യക്തിക്ക്” എൻറെ പ്രണാമം!.
ഇതിൽ ഏതാണ് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത്? എന്ന് ഞാൻ എടുത്തുപറയുന്നില്ല പകരം ഈ കഥയുടെ ആദ്യഭാഗത്തിൽ ഞാൻ അഭിപ്രായപ്പെട്ട പോലെ മൂലകഥയുടെ തനിമ തെല്ലും ചോർത്താതെ…. ഓരോ വാക്കും അക്ഷരവും കൊണ്ട് കഥയുടെ ആകെ സത്തയിൽ നിന്നും ഒരായിരം പൂജ പുഷ്പങ്ങൾ വിരിയിച്ചു… നൈവേദ്യം ഒരുക്കി കൊണ്ടാണ് ഓരോ ഖണ്ഡികയും ആഖ്യാനിച്ച് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത് !.അത്രയ്ക്ക് സൂക്ഷ്മതയിലും വെടിപ്പിലും ആണ് “രതി രംഗങ്ങൾ “വരെ പുനക്രമീകരിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നത്. ഒരു സാധാരണ സ്ത്രീയുടെ ചപല വികാരങ്ങളും.. അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ട പ്രേമത്തിൻറേയും കാമ ത്തിന്റെയും ബഹിർഗമനങ്ങൾ പ്രത്യേക സാഹചര്യങ്ങളിൽ കൈവിട്ടു അവരെ അരുതായ്മകളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നത് എത്ര തന്മയത്വത്തോടെ, തേജോന്മയമായി ആണ് രചയിതാവ് വരച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നത് !. കഥ ആവശ്യപ്പെടുന്ന വികാരങ്ങൾ… അത് എന്തായാലും, എന്നെ ഏതൊരു കഥയേയും പോലെ വേട്ടയാടി എന്ന് ഞാൻ സഭ്യതയുടെ ആലങ്കാരിക തയോടെ സത്യസന്ധമായി പറയുന്നത്… അത് കഥയുടെ പുനഃക്രമീകരണത്തിൽ കൈകൊണ്ട പക്വതയും പാകതയും അത്രമേൽ തനിമയിൽ വന്നെത്തിയത് കൊണ്ട് തന്നെയാണ് !… അതുകൊണ്ട് തന്നെ വരുന്ന ഭാഗങ്ങളിലും ഈയൊരു ശരിയും പൂർണ്ണതയും സാമർത്ഥ്യവും… പുതുമയും പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു കഥാകാരിക്ക് നിറഞ്ഞ നന്ദിയോടെ, ഹൃദയാ ശംസകളോടെ….
സാക്ഷി Anand
പ്രിയ സാക്ഷീ,
ലോലന്‍ ഇങ്ങനെ ഒരാവശ്യം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ആദ്യം ചെയ്തത് ആ കഥയ്ക്ക് ലഭിച്ചിട്ടുള്ള കമന്റ്സ് ഒക്കെ വായിക്കുകയായിരുന്നു. നല്ല സെന്സിബിലിറ്റിയുള്ള വായനക്കാര്‍ മുതല്‍ ഈ സൈറ്റിലെ മഹാപ്രതാപികളായ എഴുത്തുകാര്‍ വരെ പറഞ്ഞ അഭിപ്രായം വായിച്ചപ്പോള്‍ ഉദ്യമത്തില്‍ നിന്ന്‍ പിന്തിരിയണമെന്ന് പോലും തോന്നി. വായനക്കാരെ അത്രയേറെ സാധ്വീനിച്ച ഒരു കഥയായിരുന്നു അത്. പ്രത്യേകിച്ചും അശ്വതിയുടെ പാത്രസൃഷ്ടി. ദീപക്കിനോട് അവിഹിതബന്ധത്തിലായിട്ടും പശ്ചാത്താപ വിവശയായ അശ്വതി എല്ലാത്തരം വായനക്കാരുടെയും അനുകമ്പ പിടിച്ചുപറ്റി. അപ്പോള്‍ ആ കഥ പുനരാവിഷ്ക്കരിക്കുക എന്നത് സത്യത്തില്‍ ആത്മഹത്യാപരമാണ്. എന്നാല്‍ അഭ്യര്‍ത്ഥന നടത്തിയ ആളുടെ നിരന്തരമായ ഇടപെടല്‍ ശക്തമായപ്പോള്‍ അര്‍ദ്ധമനസ്സോടെ സമ്മതിക്കുകയായിരുന്നു.
എതായാലുല്‍ വായനക്കാരുടെ പ്രതികരണത്തില്‍ നെഗറ്റീവ് അങ്ങനെയില്ലാതത്തില്‍ എനിക്ക് ആശ്വാസമുണ്ട്. താങ്കള്‍ ഈ കഥയെ ശ്ലാഘിച്ചപ്പോള്‍ എന്‍റെ സന്തോഷം അതിന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണതയിലെത്തി.
നന്ദി.
സസ്നേഹം,
സ്മിത.
ക്ലൈമാക്സ്‌ കുറച്ചു കുടി അടിപൊളി ആകാമായിരുന്നു
ശരിയാണ്, അല്‍പ്പം കൂടി കളറാക്കാമായിരുന്നു.
താങ്ക്യൂ, ജിത്തൂ
ഈ കഥ എനിക്ക് സമയമെടുത്തു ആസ്വദിച്ചു വായിക്കാനാണ് ഇഷ്ടം. ഇന്ന് പറ്റില്ല. കാരണം എങ്ങനെയോ മൂലകഥയുടെ ക്ലൈമാക്സും സസ്പെൻസും മനസ്സിലേക്ക് കയറി വന്നിരിക്കുന്നു… അധികം വൈകാതെ വായിച്ചു കുറ്റം പറയാട്ടോ….
ക്ഷമിക്കുക സ്മിതാ മാഡം…
ക്ഷമിക്കില്ല..ഒട്ടും കഷമിക്കില്ല…ഹഹ
ഇനിയിപ്പോ ക്ഷമിച്ചില്ലെങ്കിലും ക്ഷമിച്ചേ പറ്റൂ….
ജീ ഹാ ജോജി
ഒരു മൂന്നാംഭാഗം വരുന്നതിന്റെ മണം അടിക്കുന്നുണ്ടല്ലോ??? ഇല്ലെങ്കിൽ ഇപ്പഴീ പേരിവിടെ വിളിക്കാൻ സാധ്യതയില്ല
നല്ല മണം പിടുത്തം…സംഗതി ശരിയാ…