രാഗിണിയുടെ അപൂര്‍വ്വ ദാഹം 4 [Biju] 362

സ്നേഹിതരെ കാത്തിരുത്തി മുഷിപ്പിച്ചതില്‍ ക്ഷമിക്കണം. നിവര്‍ത്തികേട് കൊണ്ടാണ്.
Welcome to part 4
കാറില്‍ ആണ് ഞാനും അവളും അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. വെറും അഞ്ചോ പത്തോ മിനിറ്റുനേരത്തെ യാത്രയെ ഉള്ളൂ. ഇന്നത്തെ അവളുടെ വീട്ടിലേക്കുള്ള പോവലില്‍ ഇല്‍ ഒരു പ്രത്യേകത ഉണ്ടല്ലോ. രാഗിണി ഇടക്കിടെ എനിക്കു നേരെ നോട്ടം എറിയുന്നുണ്ട്. ഞങ്ങള്‍ തമ്മില്‍ ഒന്നും സംസാരികുന്നില്ല. അവള്‍ എന്നെ പരിഹസിച്ചു ചിരിക്കുകയാണ് എന്നു എനിക്കു അവളുടെ മുഖഭാവത്തിലൂടെ തോന്നുന്നു. എന്നാല്‍ അവള്‍ എന്നെ നോക്കുകയോ ചിരിക്കുകയോ ഒന്നും ചെയ്യുന്നില്ല.പക്ഷേ ആ ഭാവം !!
എന്‍റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കുന്നില്ല എങ്കിലും. ‘നിന്‍റെ ഉള്ളിലെ സന്തോഷം എനിക്കു അറിയാമെട എന്ന ഒരു ഭാവം അവളില്‍ ഉണ്ട് . പുറത്തേക്ക് വരാതെ അകത്തു ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ചിരിയും. അവള്‍ എന്നെ നോക്കുന്നില്ല എങ്കിലും ഞാന്‍ അവളെ നോക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ക്ക് അത് മനസിലാവുന്നുണ്ട്. ബോധപൂര്‍വ്വം എന്നെ നോക്കാതെ അവിടെയും ഇവിടെയും എല്ലാം നോക്കി എന്നെ ഒരു മാതിരി വട്ട് പിടിപ്പിക്കുകയാണ് അവള്‍.
എങ്ങനെയും അവള്‍ എന്നോടു ഒന്നു മിണ്ടിയാല്‍ മതിയായിരുന്നു എന്ന ഒരു മനസികവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നു ഞാന്‍.
മൌനം വിച്ഛേദിക്കാന്‍ വേണ്ടി എനിക്കു തന്നെ അവളോടു സംസാരിച്ച് തുടങ്ങണം എന്നു ഞാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചു എങ്കിലും എനിക്കു അവളോടു സംസാരിക്കാന്‍ വല്ലാത്ത വിഷയ ദാരിദ്ര്യം അബുഭവപ്പെടുന്നു.
വീടിന്‍റെ ഗെയ്റ്റ് കടന്നു കാര്‍ മുറ്റത്തായി നിര്‍ത്തി. ആ വലിയ തറവാട് വീട് എനിക്കു എന്തോ ഒരു പ്രേതബാധ ഉള്ള വീടുപോലെ ആണ് ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നത്. അങ്ങനെ എനിക്ക് തോനുന്നതില്‍ ന്യായം ഉണ്ടല്ലോ. ഒരു അര്‍ത്തത്തില്‍ രാഗിണിക്ക് ഉള്ളത് ഒരു തരം പ്രേത ബാധതന്നെ. രാഗിണിയുടെ രതിവൈകൃത സങ്കല്‍പ്പങ്ങളിലൂടെ ഉള്ള സ്വയംഭോഗങ്ങള്‍ എത്ര എത്ര തവണ ഈ വീടിനകത്ത് വെച്ചു നടന്നിരിക്കും അല്ലേ ? ചിലപ്പോള്‍ രാഗിണി പറഞ്ഞ പോലെ ഗായത്രിയെച്ചിയുടെയും..
ഇതില്‍ രണ്ടിലും നായകന്‍ ഞാന്‍ ആയിരുന്നല്ലോ എന്നോര്‍ത്തപ്പോള്‍ മനസിന് എന്തോ ഒരു കുളിര്‍!!
ഒരു പക്ഷേ ഇനി മുതല്‍ ഈ വീട് എന്‍റെ ഭാര്യവീട് എന്നതിനുപരി എന്‍റെ വെടിപ്പുര ആയിരിയ്ക്കും. അയ്യേ .. എന്തൊരു ദുരാഗ്രഹം ആണ് എനിക്ക്. മോശം മോശം .. എന്‍റെ ചിന്തകള്‍ ആരെങ്കിലും അറിഞ്ഞുഎങ്കില്‍ എന്നെക്കുറിച്ച് എന്താണ് അവരൊക്കെ കരുതുക…. അങ്ങനെ ഓരോന്ന് ആലോജിച്ചുകൊണ്ടു കാറില്‍ നിന്നു ഇറങ്ങുംബോഴേക്കും ഗായത്രിയെച്ചി അകത്തുനിന്നു വരാന്തയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു. അവര്‍ ഒരു സാരി ആണ് ധരിച്ചിരുന്നത്., യാതൊന്നും പുറത്തുകാണിക്കാത്ത രീതിയില്‍ വളരെ മാന്യമായി ആണ് അവര്‍ സാരി ധരിച്ചിരുന്നത്.(അവര്‍ മുന്പും അങ്ങനെ തന്നെ ആയിരുന്നു)
ഗയാത്രിയേച്ചി : എന്താ രാഗിമോളെ .. രാവിലെ കഴിക്കാതെ വരുമ്പോ കുറച്ചു കൂടെ നേരത്തെ വന്നൂടെ ?
രാഗിണി അവളുടെ അമ്മയോട് : ഒരുങ്ങികെട്ടി വരുംബോഴേക്കും വൈകില്ലേ അമ്മേ ? അതുകൊണ്ടല്ലേ ഞാന്‍ പറഞ്ഞത് വല്ലതും കഴിച്ചിട്ടു ഇറങ്ങാന്നു. അതിനു സമ്മതിച്ചില്ലല്ലോ , വന്നിട്ട് കഴിക്കാം കഴിക്കാം എന്നു പറഞ്ഞങ് ബഹളം വെച്ചില്ലെ ?
ഗയാത്രിയേച്ചി : ഹാ നല്ല കാര്യം ആയി. ഉണര്‍ന്ന പാടെ കഴിക്കാതെ വരാം എന്നു പറഞ്ഞിട്ടും എത്ര വൈകി, അപ്പോള്‍ പിന്നെ കഴിച്ചിട്ടായിരുന്നു വന്നിരുന്നതെങ്കില്‍ എപ്പോഴാ വരുന്നേ .. നീ ഇവിടെ വന്നിട്ടിപ്പോ എത്ര നാള്‍ ആയി എന്നു വല്ല ഓര്‍മ്മയും ഉണ്ടോ ?