രാജമ്മ  7 [Murukan] 239

ദേവൻ നീ ഒരു പാട് നേരം വെയ്റ്റ് ചെയ്തോ ഇവിടെ

ദേവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ഏകദേശം അര മണിക്കൂറ് കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ളൂ ഞാൻ ഇവിടെ എത്തിയത്

മാഡം രണ്ട് തവണ വിളിച്ചു ചോദിച്ചു നീ ഇവിടെ എത്തിയോ എന്ന്

എന്നാൽ എല്ലാം പറഞ്ഞത് പോലെ ദേവൻ ഞാൻ പോകുന്നു നീ ഇവളെ സൂക്ഷിച്ച് കൊണ്ട് പോകണം കാഞ്ഞ വിത്താണിൾ

അതും പറഞ്ഞ് വീരു വണ്ടിയിൽ കയറി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി

ദേവൻ സീമയുടെ തുറിച്ച് നിൽക്കുന്ന മുലയിലേക്ക് നോക്കിയിട്ട് അഴവിറക്കിയിട്ട് ചോദിച്ചു

എന്താടീ നിന്റെ പേര്

സീമ അയാളെ തുറിച്ച് നോക്കുകയല്ലാതെ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല

ദേവന്റെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു തുടുത്തു അയാൾ സീമയുടെ നേരെ നോക്കി അലറിക്കൊണ്ടു ചോദിച്ചു

പറയെടീ നായിന്റ മോളെ നിന്റെ പേര്

സീമ അയാളുടെ മുന്നിൽ മിഴിച്ച് നിന്ന് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു സീമ

അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു അപ്പോൾ ചോദിക്കേണ്ട രീതിയിൽ ചോദിച്ചാലെ നീ മറുപടി പറയൂ

ദേവൻ സീമയുടെ കൈകളിലെ കെട്ടഴിച്ചു

സീമയെ ബോട്ടിനകത്തേക്ക് കയറ്റി നിർത്തിയിട്ട്  ബോട്ടിന്റെ സീറ്റിനോട് ചേർന്ന കമ്പിയിൽ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്ന ഇരുമ്പ് ചങ്ങലകൾ സീമയുടെ കൈകളിൽ അണിയിച്ചു ബന്ധിച്ചു നിർത്തി

ദേവൻ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ബോട്ട് സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു

നിരന്നു നിൽക്കുന്ന വെള്ളത്തിനെ കീറി മുറിച്ച് മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു

കായലിന്റെ ഇരു വഷവും കൊടും കാട്ടിനുള്ളിലൂടെയാണ് ബോട്ട് സഞ്ചരിച്ചത്

ബോട്ടിന്റെ ഉളളിൽ നിന്ന് പുറത്തേക്ക് നോക്കിയ സീമയ്ക്ക്  തന്റെ ജീവിതം ഇവിടെ അവസാനിക്കാൻ പോവുകയാണെന്ന് അവൾ മനസ്സിൽ കരുതി

ഏകദേശം രണ്ട് മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ് ബോട്ട് കാട്ടിനുള്ളിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന റോമൻ റിസോട്ടിന് മുന്നിലെത്തി

സീമയുടെ കൈകൾ ചങ്ങലയിൽ നിന്ന് മോചിപ്പിച്ച് ദേവൻ അവളെ ബോട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്തിറക്കിയിട്ട് മുന്നോട്ട് നടക്കാൻ പറഞ്ഞു

സീമ ദേവന് മുന്നിലായി മുന്നോട്ട് നടന്നു

ഒരു പാട് വർഷം പഴക്കമുള്ള ഒരു വലിയ റിസോട്ടിന് മുന്നിൽ അവരെത്തി

അവരെ കണ്ടതും തോക്ക് ധാരിയായ ഒരു കുള്ളൻ അവർക്ക് മുന്നിൽ വലിയ ഗെയ്റ്റ് തുറന്നുകൊടുത്തു