പഴനി അണ്ണനുമായി കുശലം പറഞ്ഞു ഇരിക്കുമ്പോഴും അന്നത്തെ രാത്രിയിൽ എന്റെ മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു . ഉറങ്ങാൻ കിടന്നിട്ടും ഉറക്കം വരുന്നില്ല. ഞാൻ അവളുടെ വീട്ടിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങിയത് ആ സമയം കൊണ്ട് മഞ്ജു അറിഞ്ഞു കാണും , എന്നിട്ടും അവളെനിക് വിളിക്കുകയോ മെസ്സേജ് അയക്കുകയോ ചെയ്തില്ല എന്നോർത്തപ്പോൾ എനിക്ക് സങ്കടവും ദേഷ്യവുമൊക്കെ തോന്നി .അതിനു മാത്രം വല്യ തെറ്റൊന്നും ഞാൻ ചെയ്തിട്ടില്ല എന്ന് ഞാൻ എന്നെത്തന്നെ പറഞ്ഞു വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു . അവളെ അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചാലോ എന്ന് മനസ്സ് പല വട്ടം പറഞ്ഞിട്ടും എന്നിലെ ഈഗോ അതിനു സമ്മതിച്ചില്ല. മാത്രമല്ല എപ്പോഴും ഞാൻ തന്നെയാണു മഞ്ജുസിന്റെ മുൻപിൽ തോറ്റു കൊടുക്കാറുള്ളത് ,അതൊക്കെ അവൾക്കും അറിയാം . എന്നിട്ടും ചുമ്മാ എന്നെ വേദനിപ്പിക്കാനായി തന്നെ പോസ് ഇടുകയാണ് .അല്ലാത്തപക്ഷം അവൾക്കു ശരിക്കും ഫീൽ ആയിക്കാണും !

അതൊക്കെ ആലോചിച്ചു കിടന്നു എപ്പോഴോ ഞാൻ മയങ്ങിപ്പോയി . പിറ്റേന്ന് രാവിലെയും ഞാൻ അവളുടെ ഒരു ഫോൺ വിളിക്കു വേണ്ടി “കവി ” എന്നുള്ള വിളിക്കു വേണ്ടി ആഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല . അവളുടെ വാട്സാപ്പ് ഒകെ എടുത്തു നോക്കിയപ്പോൾ കക്ഷി അതിലൊക്കെ കേറുന്നുണ്ട് എന്നെനിക് ബോധ്യപ്പെട്ടു . അങ്ങനെ കൊറച്ചു നേരം എന്ത് വേണം എന്നറിയാതെ ഇരുന്നു .

പവിഴം വന്നുണ്ടാക്കിയ ബ്രെക് ഫാസ്റ്റ് ഒകെ കഴിച്ചു ഞാൻ അസ്വസ്ഥനായി ഉമ്മറത്ത് വന്നിരുന്നു . ഗേറ്റിനു മുൻപിൽ നിൽക്കുന്ന പഴനി അണ്ണൻ എന്നെക്കണ്ടതും കൈ ഉയർത്തി അഭിവാദ്യം ചെയ്തു . ഞാൻ തിരിച്ചും ചെറു ചിരിയോടെ അപ്രകാരം ചെയ്തു . പിന്നെ ന്യൂസ് പേപ്പർ ഒകെ മറിച്ചു നോക്കി . അതിനിടയ്ക്കാണ് മഞ്ജുവിന്റെ അമ്മയുടെ വിളി എന്നെത്തേടി എത്തിയത് .

“മഞ്ജു മോം കാളിങ്ങ് ”
എന്ന് ഡിസ്പ്ളേയിൽ തെളിഞ്ഞതും എന്റെ വയറൊന്നു കാളി . എന്ത് പറയാനാണോ എന്തോ . ഒരു ദീർഘ ശ്വാസം വിട്ട ശേഷം ഞാൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു .

“ഹലോ….”
ഞാൻ ഔപചാരികമായി തന്നെ പയ്യെ തുടങ്ങി .

“ഹലോ മോനെ ….”
മറുതലക്കൽ അവളുടെ അമ്മയുടെ പതിഞ്ഞ സ്വരം കേട്ടു.

“ആഹ് എന്താ അമ്മെ …പറഞ്ഞോളൂ ”
ഞാൻ ഒഴുക്കൻ മട്ടിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു .

“മോൻ ഇന്നലെ എങ്ങോട്ടാ പോയത് ? ആരോ മരിച്ചു എന്നൊക്കെ മഞ്ജുന്റെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞുലോ ”
അമ്മച്ചി സംശയത്തോടെ തിരക്കി .