ഉമ്മയും അമ്മയും പിന്നെ ഞങ്ങളും 2 [Kumbhakarnan] 501

“ന്റുമ്മാ….” എന്ന അടക്കിപ്പിടിച്ച ഒരു നിലവിളിയോടെ അവൻ ഒന്നു ഞെട്ടിവിറച്ചു. തുടയിടുക്കിൽ ചൂടുള്ള ഒരു നനവ് പടരുന്നതറിഞ്ഞു. അൽപ നേരം കഴിഞ്ഞ് ചുരുട്ടി വച്ചിരുന്ന പാവാട താഴേക്ക് വലിച്ചിട്ട് അവൻ തിരിഞ്ഞു കിടന്നു. അഞ്ചു മിനിറ്റിനകം അവന്റെ കൂർക്കം വലി കേട്ടു.

അവൾ എഴുനേറ്റു .തലയിണയ്ക്കടിയിൽ വച്ചിരുന്ന ടോർച്ച് കൈയിലെടുത്തു. പാവാട ഉയർത്തിയിട്ട് തുടയിടുക്കിലേക്ക് ടോർച്ച് തെളിച്ചു നോക്കി. തുടകൾ അൽപ്പം അകന്നപ്പോൾ നേരിയ കൊഴുപ്പുള്ള കഞ്ഞിവെള്ളം പോലെ ….
അവൾ അതിൽ തൊട്ടു. വിരലുകൾ വഴുക്കുന്നു. വിരൽ മൂക്കിനരികിൽ കൊണ്ടുവന്നു. ഒന്നു മണത്തു നോക്കി. ഇളം കരിക്ക് വെട്ടിയ മണം. പാവാട കൂട്ടിപ്പിടിച്ച് തുടയിടുക്കിൽ അമർത്തി തുടച്ചു.

മകന്റെ നെറ്റിയിൽ ഒന്നു ചുംബിച്ചിട്ട് അവൾ കിടന്നു.തന്റെ കുഞ്ഞിന് നല്ല ബുദ്ധി നല്കണേ എന്ന് പടച്ചോനോട് പ്രാർത്ഥിച്ചു   എപ്പോഴോ ഉറക്കം കണ്പോളകളെ തഴുകി. അതിനു ശേഷം അവനെ ഒപ്പം കിടത്തിയിട്ടില്ല.

“എന്തിനാണുമ്മാ എന്നെ ഒറ്റയ്ക്ക് കിടത്തുന്നത് ?”
അടുത്ത മുറിയിൽ കിടക്കവിരിച്ചപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു .

“അതേയ്… ഉമ്മാന്റെ പൊന്നുമോൻ ഇപ്പോൾ വളർന്നില്ലേ…ഇനി ഒറ്റക്ക് കിടന്ന് പഠിക്കണം..”

അവൻ പഠിച്ചു…വളർന്നു.
പിന്നീടൊരിക്കലും അവൻ അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ തന്റെ ശരീരത്ത് മറ്റൊരു രീതിയിൽ സ്പര്ശിച്ചിട്ടില്ല. അന്നത്തെ രാത്രിയിൽ ഏതോ സ്വപ്നം കണ്ട് ബോധമില്ലാതെ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തതാവും തന്റെ മകൻ. അവൾ അങ്ങനെ ആശ്വസിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ അവൻ ഉമ്മാ എന്ന് വിളിച്ചത് ബോധപൂർവ്വമല്ലേ..?

പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞതോടെ അവൻ ഒരു ഒത്ത പുരുഷനെപ്പോലെയായി. അവധി ദിവസങ്ങളിൽ വെയിൽ വീണാലും എഴുന്നേൽക്കാറില്ല. മിക്കപ്പോഴും താൻ ചെന്ന് വിളിച്ചുണർത്തണം.  രാത്രിയിൽ ജെട്ടിയിടുന്ന ശീലം പണ്ടുമുതൽക്കെ അവനില്ല. മലർന്നു കിടന്ന് ഉറങ്ങുന്ന അവന്റെ കൈലി