വൈഷ്ണവഹൃദയം [King Ragnar] 193

 

വിശ്വൻ : ഡാ ഉച്ചക്ക് അന്നദാനം എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് കഴിക്കാം അപ്പോൾ ഈ തിരക്കൊക്കെ മാറും.നീ അവിടെ നിൽക്കാതെ ഇവിടെ വന്നു നിൽക്കുന്നത് എന്താ.

 

ശേഖരൻ : അത് പിന്നെ നമ്മുടെ നാട്ടിലെ നല്ല പെൺപിള്ളേരെയെല്ലാം കാണാൻ പറ്റുന്ന ദിവസമല്ലേ ഇന്നും നാളെയും. അപ്പോൾ ആ അവസരം വെറുതെ വിടണോ.

 

വിശ്വൻ : മ്മ് നടക്കട്ടെ. ഞാൻ ഒന്ന് കുളം വരെ പോകട്ടെ.

 

ശേഖരൻ : ഞാൻ അവന്മാരുടെ അടുത്ത് കാണും നീ അങ്ങോട്ട് വന്നാൽ മതി.

 

വിശ്വൻ : ഓക്കേ.

 

വിശ്വൻ നേരെ കുളത്തിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. ദൈവമെ അവൾ നേരത്തെ അവിടെ വന്നു ഇരിക്കുന്നുവായിരിക്കും ഇന്നലെ ഞാനും നേരുത്തേ വരാമെന്നു പറഞ്ഞതുമായിരുന്നു. ഇന്ന് മിക്കവാറും എന്റെ ദേഹം മുഴുവൻ നുള്ളി ഒരു പരുവമാക്കാം.

 

അവൻ കുളത്തിന്റെ അടുത്ത് എത്തി. അവളെ ഇവിടെയൊന്നും കാണാൻ ഇല്ലല്ലോ, ഇനി ഞാൻ വരാൻ താമസിച്ചതുകൊണ്ട് അവൾ തിരിച്ചു പോയൊന്നുമറിയില്ല. വിശ്വൻ അവിടെയെല്ലാം നോക്കിയിട്ട് തിരിച്ചു നടക്കാനിറങ്ങിയാപ്പോൾ അങ്ങനെ ഒരു മൂലയിൽ ആരോ ഇരിക്കുന്നപോലെ അവനു തോന്നി. അവൻ നടന്നു അങ്ങോട്ട് പോയി. അവിടെ അതാ ഒരു ആകാശ നീല കളർ സാരീ ഉടുത്തു സുമ ഇരിക്കുന്നു. അവൾ ഇന്നലെ പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ ഈ കളർ ഷർട്ടും അതെ കരയുള്ള മുണ്ടും ഉടുത്തത്.അവൻ മെല്ലെ ചെന്നു അവളുടെ അടുത്ത് ഇരിക്കുന്നു.

 

വിശ്വൻ : അമ്മു. നേരത്തെ വന്നോ?

 

( സുമയെ ഞാൻ വിളിക്കുന്ന പേരാണ് അമ്മു )

 

ചോദിച്ചത് മാത്രമേ ഓര്മയുള്ളു എന്തോ പെട്ടന്ന് എന്റെ കയ്യിൽ കടിച്ചതുപോലെ തോന്നി. തോന്നലല്ല അവൾ കൈയ്കിട്ട് കടിച്ചതുതന്നെയാ.

 

വിശ്വൻ : ആ…… ഡി കടിക്കാതെ. നിർത്ത് നിർത്ത്.

 

എന്തോ ഭാഗ്യത്തിന് അവൾ കടിവിട്ടു കൈ നല്ലപോലെ കേറി അങ്ങ് ചുവന്നു.

 

വിശ്വൻ : എന്തോന്ന് കടിയാ നീ കടിച്ചേ. കൈ മുഴുവൻ വേദനിച്ചിട്ട് വയ്യ. നീ എന്താ പട്ടിയാണോ ഇങ്ങനെ കടിക്കാൻ.