ദേവനന്ദ 9 [വില്ലി] 2234

” എന്റെ പൊന്നു മോളെ അച്ഛന് അങ്ങനെ വെറുക്കാൻ പറ്റുവോ…… ”

അത്രയും പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു അവരവളെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു…  എല്ലാ സങ്കടങ്ങളും അവരാ നിമിഷം കരഞ്ഞു തീർക്കുകയാണെന്നു തോന്നി എനിക്ക്..  കണ്ടു നില്കാൻ ശേഷി ഇല്ലാതെ ഞാൻ പുറത്തേക്കു നടന്നു…  ഏറെ നേരത്തെ കാത്തിരിപ്പിനു ശേഷം ആണ് അവർ ഒരുമിച്ചു പുറത്തേക്കു വന്നത്..  ബൈക്കിൽ കയറുന്നതിനു മുൻപ് ഒരു സ്നേഹ പ്രകടനം എന്ന വണ്ണം ജാനമ്മ അവളെ ചേർത്തു പിടിച് നെറ്റിയിൽ ഒരു ഉമ്മ കൊടുത്തു.  അതേറ്റു വാങ്ങി എന്ന വണ്ണം ദേവു അവരെ നോക്കി ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു..

” പോയിട്ടു വരാം… ”

ബൈക്കിൽ കയറി പോരാൻ നേരം ഞാനവരോട് പറഞ്ഞു.

” ഇനി ഇങ്ങോട്ടു വരണ്ടാ മക്കളെ….ഇതൊരു ചെളി നിറഞ്ഞ സ്ഥലമാ..  ഇവിടെ വന്നാൽ നിങ്ങൾക്കും ആ നാറ്റം അടിക്കും…… ”

എല്ലാ വിഗാരങ്ങളും അടക്കി വച്ചുള്ള അവരുടെ ആ വാക്കുകൾ കേട്ടു ഒന്ന് പുഞ്ചിരിക്ക മാത്രം ചെയ്തു ഞാൻ വണ്ടി മുന്നോട്ടെടുത്തു….  മനസാകെ മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ ആയിരുന്നു.  ദേവുവിനെ ഇവിടേയ്ക്ക് കൊണ്ടു വന്നത് അപധമായി പോയി എന്ന് തോന്നി….

” വരേണ്ടി ഇരുന്നില്ല അല്ലേ നന്ദുവേട്ട… ”

എന്റെ മനസ് വായിച്ചെന്ന പോലെ അവൾ പറഞ്ഞു..

” വേണ്ടായിരുന്നു….  അവിടെ ചെന്നു എവിടെ തിരിഞ്ഞാലും അച്ഛന്റെ ഓർമ്മകൾ ആണ്… മറക്കാൻ പറ്റണില്ല ഒന്നും….. ”

നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ തുടച്ചു അവൾ പറഞ്ഞു.  ഒന്നും മറുപടി പറയാതെ ഞാൻ വണ്ടിക്ക് അല്പം കൂടി വേഗത കൂട്ടി..

സമയം ഒരുപാട് വൈകിയിരുന്നു…വീട്ടുമുറ്റത്തു ബൈക് കയറ്റി നിർത്തുമ്പോൾ ഞങ്ങളെ കാത്ത്എന്ന വണ്ണം ഏടത്തിയും അമ്മയും ഉമ്മറത്ത് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു..

” ഇതെവിടെ ആയിരുന്നെടാ ഇത് വരെ…..  ബൈക്കിൽ കറങ്ങേണ്ട എന്നെത്ര പറഞ്ഞാലും കേൾക്കില്ല അല്ലെ …. ”

അപ്പോഴാണ് ഏടത്തി ദേവുവിനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്..

” ഇതെന്ന ഇവൾക്ക് പറ്റിയത്..  എന്താ നിന്റെ മുഖം വല്ലാതിരിക്കുന്നെ…. ”

” ഞങ്ങൾ ഇവളുടെ വീട്ടിൽ പോയിരുന്നു… ”

ഏടത്തിയുടെ എല്ലാ ചോദ്യത്തിനുമുള്ള ഉത്തരം ആയിരുന്നു അതു..  പിന്നെ അവരൊന്നും അവളോട് ചോദിച്ചില്ല…..

====***(******=======*****

രാത്രിയിൽ എപ്പോളോ ഏടത്തി വന്നു എന്നെ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോൾ ആണ് കണ്ണ് തുറക്കുന്നത്..