ദേവനന്ദ 9 [വില്ലി] 2234

” മം…  എല്ലാം നിർത്തണം…  നന്നവണം… ”

വികാരങ്ങൾ ഒന്നും തീണ്ടാത്ത ഞാൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

” വേണ്ട നന്ദുവേട്ട ഒന്നും വേണ്ടെന്നു വക്കണ്ട.  നന്ദുവേട്ടന്റെ ആഗ്രഹം അല്ലെ ക്രിക്കറ്റിലെ വലിയ കളിക്കാരൻ ആകണം എന്ന്.  എനിക്ക് വേണ്ടി എന്തിനാ ആ ആഗ്രഹം വേണ്ടെന്നു വക്കുന്നെ…  അവിടെയും ഉണ്ടാവില്ലേ ഈ ക്രിക്കറ്റും ഗ്രൗണ്ടും ഒക്കെ…  ”

മനസ്സറിയുന്നവളുടെ ഹൃദയം തൊടുന്ന വാക്കുകൾ.  കേട്ടു നിൽക്കെ അവളെ ഒന്നു വാരി പുണരാൻ മനസ്സ് വെമ്പുന്നുണ്ടായിരുന്നു.  മടിച്ചില്ല.  അവളെ ഞാനെന്റെ നെഞ്ചോടു ചേർത്തു നിർത്തി.  സ്വന്തം ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് മുന്നേ പങ്കാളിയുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾക്കും പ്രാധാന്യവും വിലയും നൽകുന്നവളാണൊരുത്തമ പങ്കാളി…

” നിനക്ക് ആഗ്രഹങ്ങളൊന്നുമില്ലേ ദേവു…. ”

എന്റെ ചോദ്യം കേട്ടു മുഖമുയർത്തി അവളെന്നെ ഒന്നു നോക്കി.

“:ഇതുവരെ അറിയില്ലേ.  എന്റെ ആഗ്രഹമൊന്നും…..  ”

ഇല്ലെന്നു തലയാട്ടിയതും കിട്ടി നെഞ്ച് ചേർത്തൊരടി.  നന്നായി വേദനിച്ച എനിക്ക് അവൾ തന്നെ ആ മൃദുലമാർന്ന വിരലുകൾ കൊണ്ട് ആ വേദനയെ തുടച്ചു നീക്കി… പിന്നെ തന്റെ ചൂണ്ടു വിരലിൽ  നീട്ടി വളർത്തിയ നഖമെന്റെ നെഞ്ചിൽ പതിയെ കുത്തി ഇറക്കി മുഖമെന്റെ നെഞ്ചിൽ ചെർത്ത് വച്ചു..  എന്റെ ഹൃദയതാളം ആസ്വദിച്ചവൾ നിന്നു. .

” ഇതാണെന്റെ ആഗ്രഹം. ..  ഈ നെഞ്ചിൽ ഇങ്ങനെ ചേർന്നിരിക്കണം..  ഈ നെഞ്ചിലെ ചൂടറിഞ്ഞുറങ്ങണം…  ഉണരണം.  പിണങ്ങുമ്പോ ഈ നെഞ്ചോട് എന്നെ  ചേർത്തു പിടിക്കണം.  എന്റെ ശ്വാസം നിലക്കുന്ന വരെ….  ”

പറഞ്ഞു നിർത്തിയവളെന്റെ നെഞ്ചിൽ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു.  പറഞ്ഞറിയിക്കാനാവാത്ത ആനന്ദം എന്റെ ദേവു എന്നോട് ചേർന്ന് നിൽക്കുമ്പോൾ എനിക്കനുഭവപ്പെട്ടു.

ദേവുട്ടിയുടെ കൂടെ ഉള്ള ഓരോ നിമിഷവും വർണനകൾക്കും അപ്പുറം ആസ്വാദ്യകരമാണ് എന്ന് തെളിയിക്കുന്നതായിരുന്നു പിന്നീടുള്ള ഓരോ നിമിഷങ്ങൾ . ഓരോ ദിവസം   ചെല്ലുംതോറും എന്നോടുള്ള അവളുടെ ഇഷ്ടം കൂടി വരുന്നതല്ലാതെ ഒരു തരി പോലും കുറഞ്ഞതായി എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടില്ല. ഇന്നവളെന്നെ കൊല്ലുകയാണ് സ്നേഹം കൊണ്ട്.

ആ പ്രണയ നിമിഷത്തിന് ആരുടെയോ അനുഗ്രഹം എന്നവണ്ണം ഭൂമിയെ പതിക്കാൻ കുതിച്ചെത്തിയ ആദ്യ മഴതുള്ളി സ്പർശിച്ചത്‌ എന്റെ ദേവുവിന്റെ കവിളിൽ ആണ്.  നോക്കി നിൽക്കെ മാനം കറുത്തു കണ്ണിൽ നിന്നും സൂര്യനെ കരി മേഘങ്ങൾ മറക്കുമ്പോഴും ദേവുവിന്റെ കവിളിൽ പതിച്ച മഴത്തുള്ളി എന്റെ പെണ്ണിന്റെ കാന്തിയിൽ