നീരാഞ്ജനം [കൊമ്പൻ][Revamp Edition] 437

“നീയിതാർക്കുവേണ്ടിയാണ് ജീവിക്കുന്നത്? നിരഞ്ജന?”

“എന്റെ ആദിമോന് വേണ്ടി.” ഒരു നിമിഷം എന്റെ ജന്മം തീരും വരെ ആദിമോനു വേണ്ടി അവന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തും അമ്മയും ആവാൻ മാത്രമേ ഞാൻ കൊതിച്ചിട്ടുള്ളു….എന്ന് ഞാനോർത്തു.

“അവൻ നാളെ ഒരു പെൺകുട്ടിയെ കല്യാണം കഴിച്ചു പോയാൽ നീ തനിച്ചാകില്ലേ?”

“അത് പിന്നെ അങ്ങനെയല്ലേ വേണ്ടത്? മക്കൾ കല്യാണം കഴിച്ചു അവർ സന്തോഷമായിട്ട് കാണാൻ അല്ലെ ഏതു അമ്മയും ആഗ്രഹിക്കുന്നത്?”

“എങ്കിൽ ഇത്രയും നാളും നിന്റെ സുന്ദരകുട്ടൻ എന്തുകൊണ്ടാ അവനു വന്ന ലവ് ലെറ്റർ ഒന്നും നിന്നെ കാണിക്കാത്തെ?”

“ലവ് ലെറ്റെറോ ?” പ്രാണൻ പിടയുന്ന ഞെട്ടലിൽ എന്റെ ഉള്ളു നീറാനായി തുടങ്ങുകയായിരുന്നു…

“എന്റെ ശ്രേയ മോളാ പറഞ്ഞെ…അവനീ നാലു കൊല്ലം കൊണ്ടോത്തിരി ലവ് ലെറ്റേഴ്സ് കിട്ടിയിട്ടുണ്ടത്രെ!”

“പിന്നെ..” കേൾക്കുമ്പോ എന്റെ നെഞ്ച് തീപോലെ കത്തുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“പലരും അവനെയോർത്തു വിരലിടാറുണ്ട് പോലും!”

“ഛീ!!! നീയും ശ്രേയമോളും ഇതൊക്കെ വീട്ടിൽ സാധാരണകാര്യം പോലെ പറയാറുണ്ട് അല്ലെ അപ്പൊ?”

“എന്ത് ഛീ…ഞാനും അവളും നല്ല ഫ്രെണ്ട്സ് ആണ്…അങ്ങനെ ആവണം അമ്മയും മക്കളും തമ്മിൽ!!!”

“ഞാൻ വെക്കുവാ, എനിക്കിതൊന്നും കേൾക്കണ്ട! ” എന്റെ മനസിലേക്ക് വേണ്ടാത്തതൊക്കെ കേറുന്ന പോലെയെനിക്ക് തോന്നി തുടങ്ങിയതാവാം അതിനു കാരണം!

“ശെരി ശെരി, പിന്നെ അടുത്തയാഴ്ച ശ്രേയമോൾടെ പിറന്നാളാണ് നീ അവനേം കൂട്ടി വേണം വരാൻ കേട്ടോ, നമുക്ക് രണ്ടെണ്ണം അടിക്കേം ചെയ്യാല്ലോ!”

“അയ്യോ രാത്രിയിലൊ?”

“അതിനെന്താണ് നിനക്കിവിടെ കിടക്കാല്ലോ!”

“ഉദ്ദേശം മനസിലായി, അത് നടക്കില്ല, മോളതിന് വെച്ച വെള്ളമങ് വാങ്ങിക്കോ… ”

ഞാൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തുകൊണ്ട് ലൈറ്റ് അണച്ചു. പക്ഷെ എനിക്ക് കിടന്നിട്ടുറക്കം വന്നില്ല. സുമി പറഞ്ഞതോർത്തു വല്ലാത്ത ഒരു വിമ്മിഷ്ടം മനസ്സിൽ. ആദീടെ പോലത്തെ ഒരു കാളക്കുട്ടനെങ്കിൽ തീർച്ച. എന്നാ സെക്സിയാടീ അവൻ…ഓ പിന്നെ .. ഇതൊന്നും ലോകത്ത് പതിവില്ലാത്തതല്ലേ. എനിക്കാകെ ഒരു വല്ലായ്മയായി. പതിവില്ലാത്തതല്ലായിരിക്കാം… എന്നാലും ആദി. അവനെന്റെ പൊന്നുമോനല്ലേ. അങ്ങനെ ആലോചിക്കാമോ…. അവനും ഞാനും കൂടെ….എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു ഞാൻ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങിയും പോയി.

പിറ്റേന്നു ബാങ്കിൽ വെച്ചു ചായ കുടിക്കാൻ നേരം.