വേലക്കാരി ലേഖ [Reloaded] [Master] 406

“ഇതാ സാറെ ഞാമ്പറഞ്ഞ ആങ്ങളയുടെ മോള്” സരസു വിനയപുരസ്സരം അവളെ എനിക്ക് പരിചയപ്പെടുത്തി. പെണ്ണ് നവവധുവിനെപ്പോലെ മുഖം കുനിച്ച് നില്‍ക്കുകയായിരുന്നു.

“ഉം.. എന്താടീ നിന്റെ പേര്?” ഞാന്‍ സഗൌരവം ചോദിച്ചു.

“ലേഖ” അവള്‍ മൊഴിഞ്ഞു.

“അമ്മായി എല്ലാം പറഞ്ഞു കാണുമല്ലോ അല്ലെ.. ജോലിയൊക്കെ അറിയാമല്ലോ?”

അവള്‍ എന്നെ നോക്കാതെ തലയാട്ടി.

“എല്ലാം നോക്കിയും കണ്ടും ചെയ്യണം. അമ്മായി ഇല്ലാത്തതിന്റെ കുറവ് ഞങ്ങള്‍ അറിയരുത്.”

അവള്‍ വീണ്ടും തലയാട്ടി. അവളുടെ ലേശം ഉയര്‍ന്ന താടിയിലെ കറുത്ത മറുക് എന്നെ കൊതിപ്പിച്ചു.

“ശരി..നീ ചെന്ന് ഇവള്‍ക്ക് അടുക്കള കാണിച്ചു കൊട്” റീത്ത സരസുവിനോട് പറഞ്ഞു.

“ശരി കൊച്ചമ്മേ” എന്ന് റീത്തയോട് പറഞ്ഞിട്ട് സരസു ലേഖയെ നോക്കി.

വീടിന്റെ വടക്കുഭാഗത്തെക്ക് അവര്‍ രണ്ടുപേരും പോകുന്നത് ഞാന്‍ നോക്കി. എന്റെ ദേഹം വിറച്ചു. ചുരിദാറിന്റെ ഉള്ളില്‍ കേറി ഇറങ്ങുന്ന ഉരുണ്ടു മുഴുത്ത ചന്തികള്‍! അതോടെ അവളുടെ കഴപ്പ് എനിക്ക് സംശയാതീതമായി ബോധ്യപ്പെട്ടു. നേരെ കുളിമുറിയിലേക്ക് പോയ ഞാന്‍ അന്നത്തെ വാണം അവള്‍ക്ക് തന്നെ സമര്‍പ്പിച്ചു.

വൈകിട്ട് സരസുവിന്റെ ഒപ്പം അവള്‍ പോകാന്‍ ഇറങ്ങി വന്നപ്പോള്‍ ഞാന്‍ അവള്‍ കാണ്‍കെ ഒരു കെട്ടു നോട്ട് സരസുവിനു നല്‍കി. പെണ്ണിന്റെ കണ്ണ് തള്ളുന്നത് ഉത്സാഹത്തോടെ ഞാന്‍ കണ്ടു. പണത്തിനോട് ആര്‍ത്തിയുള്ള അവളെ കൊരുക്കാന്‍ വലിയ പ്രയാസം കാണില്ല എന്നെനിക്ക് മനസ്സിലായി.

“ഇത് വച്ചോ. ഇടയ്ക്ക് ബുദ്ധിമുട്ട് വല്ലതും വന്നാല്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മതി കേട്ടോ” ഞാന്‍ പറഞ്ഞു.

“വല്യ ഉപകാരം സാറെ. എന്നാ ഞാന്‍ പോട്ടെ കൊച്ചമ്മേ” സരസു കണ്ണുകള്‍ തുടച്ചുകൊണ്ട് യാത്ര ചോദിച്ചു.

ഞാനും റീത്തയും അവളെ യാത്രയാക്കി.

അവളുടെ ഒപ്പം ആ വിരിഞ്ഞുരുണ്ട ചന്തികള്‍ ഇളക്കി പോകുന്ന ലേഖയെ ആര്‍ത്തിയോടെ ഞാന്‍ നോക്കി. ഗേറ്റ് കടന്നപ്പോള്‍ അവളെന്നെ ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കിയിട്ടാണ് പോയത്.

അടുത്ത ദിവസം ലേഖ തനിച്ചാണ് വന്നത്. അവളുടെ കൈയില്‍ ഒരു ബാഗും ഉണ്ടായിരുന്നു. വേഷം തലേദിവസത്തേതു തന്നെ. ഞാന്‍ പത്രവുമായി വരാന്തയിലും റീത്ത ഉള്ളിലുമായിരുന്നു അപ്പോള്‍. എന്നെ ആദരവോടെ നോക്കി വണങ്ങിയിട്ട് അവള്‍ അകത്തേക്ക് പോയി.