ഞാൻ മണി [Thomas jk] 348

 പയ്യെ ചാടി എണീറ്റ് ഞാന് ഒളിച്ചു നിന്നു. ഛെ! ഞാന് എന്നെ തന്നെ ചീത്ത വിളിച്ചു. കൊതി മൂത്തതാണ് പ്രശ്നമായത്. പരിസരം മറന്നു പോയിരുന്നു.

പുറത്ത് ഞാന് വീണ ശബ്ദം കേട്ടതും അകത്തു നിന്ന് ശബ്ദങ്ങള് പെട്ടന്ന് നിലച്ചു. എന്തോ കുശുകുശുക്കുന്നതു കേട്ടു. ഞാന് പേടിച്ചു. അവര് എങ്ങാനും പുറത്തു വന്നു നോക്കുമോ എന്നായിരുന്നു എന്റെ പേടി. എന്നെ കണ്ടാല് ഗംഗാധരന് ചേട്ടന് എന്തു ചെയ്യുമെന്നായിരുന്നു എന്റെ ഉള്ളില്. ഗംഗാധരന് ചേട്ടനെ എല്ലാ കുട്ടികള്ക്കും പേടിയായിരുന്നു.

ദൈവാധീനം ആരും വന്നിരുന്നില്ല. വീണ്ടും പഴയ ശബ്ദങ്ങള് കേട്ടു തുടങ്ങി. എനിക്ക് അല്പം ധൈര്യം കൈവന്നു.

പയ്യെ ജനലിലൂടെ തലയുയര്ത്തി ഞാന് നോക്കി ഇത്തവണ വീണ്ടും ഞാന് ഞെട്ടി.!!

 ശാരദ ചേച്ചി!.

 ഹോ. ഞാന് ഒരിക്കലും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. കാലുകള് കണ്ടപ്പോഴെ ഞാന് ഒന്നു സംശയിച്ചുവെങ്കിലും ഇത്രയും പ്രതീക്ഷിച്ചില്ല. വെണ്ണക്കല്ലു കൊത്തിവച്ച പോലെയാണ് ചേച്ചിയുടെ ശരീരം. മുലകള്ക്കൊക്കെ എന്തൊരു സൌന്ദര്യമായിരുന്നു.

കോലായില് ഇരുന്ന് പരിപ്പുവട തിന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ഒരു ദിവസം വാതില് ചാരി നിന്ന ഞാന് ആ മുലകളുടെ ഭംഗി അടുത്തു കണ്ടതാണ്. എന്തൊരു മുഴുത്തതാണ്.

32-35 വയസ്സുണ്ടാവും ചേച്ചിക്ക്. ഒരകന്ന ബന്ധുവിനെയാണ് കല്യാണം കഴിച്ചത്. കുട്ടികള് ഉണ്ടാവുന്നതിനു മുന്പേ ഭര്ത്താവിനു മാനസികമായി അസുഖം ബാധിച്ചു. കുറേ നാള് ചികിസ്തയും മറ്റുമായി കോഴിക്കോട് ആയിരുന്നു. അസുഖം കുറഞ്ഞപ്പോള് വീട്ടിലുണ്ട്. എന്നാലും ഒരു മുറിയില് അടച്ചിട്ടിരിപ്പാണ് അയാള്. എനിക്ക് ചിലപ്പോള് സഹതാപവും അസൂയയും തോന്നുമായിരുന്നു അയാളോട്. ഇത്രയും സൌന്ദര്യമുള്ള ഒരു പെണ്ണിനെ കിട്ടിയതിനു അസൂയയ്യും ഒന്നും ചെയ്യാന് പറ്റാതെ പട്ടിക്ക് തേങ്ങ കിട്ടിയപോലെയായതു കൊണ്ടു സഹതാപവും. ചേച്ചിക്ക് പക്ഷെ വിഷമം ഉള്ളതായി തോന്നിയിട്ടില്ല.